Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131469 Τραγούδια, 269609 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτή που τις Ψυχές παγώνει
 Αφιερωμένο σε ένα φίλο που απ’ τη συζήτησή για μας «αυτήν» το εμπνεύστηκα.
 
Όταν ο ήλιος το δρόμο της Δύσης έχει πάρει,

Όταν οι σκιές απ’ της ασφάλτου τα σωθικά ξεπροβάλλουν,

Όταν τα πουλιά κουρνιάσουν,

Και τ’ αρπακτικά τα μάτια τους ανοίξουν,

Έρχεται κι Εκείνη..


Με πολλά ονόματα την ξέρουν,

Απ’ του χρόνου την αρχή,

Συντρόφισσα της Ανθρωπότητας ήταν και είναι,

Μια συντροφιά που όσοι την ενιώσαν,

Σ’ όλη τους τη ζήση τη θυμούνται.


Παγωμένο είν’ το χάδι της,

Θανατερό τ’ άγγιγμά της,

Σκοτάδι η φιγούρα της,

Βραχνάς τ’ αγκάλιασμα της.


Καθώς βυθίζεται η πόλη στο σκοτάδι,

Έρχεται η Μόρα με φτερά φασματικά,

Ζητά να δώσει του Εφιάλτη της το χάδι ,

Και να ρουφήξει των ψυχών τη ζεστασιά.


Τέκνο και ‘κείνη του Φωτός κάποτε ήταν,

Έτσι διηγούνται οι Γραφές απ’ τα Παλιά,

Μα τώρα πια συντρόφους Σκιερούς εκείνη έχει,

Που με τον Φόβο κοινωνούν στα σκοτεινά,


Σαν τους αντίποδες του ήλιου αργοδιαβένουν,

Κυλάνε μες της πόλης τα στενά,

Ψάχνουν εκείνους που σημάδεψε το σκότος,

Να τους ρουφήξουνε ζητάνε τη μιλιά,


Μα πώς μπορεί η ψυχή το σκοτάδι να ξορκίσει;

Εκείνο υπάρχει πριν ο χρόνος ξεκινήσει να χτυπά,

Πριν της ζωής σκιρτήματα ν’ ακούσουν,

Αυτά τα άστρα που ‘ναι τώρα λαμπερά;


Ένα το ξόρκι ήτανε και είναι,

Αυτό που είναι της Ζωής ο Χορηγός,

Μες απ’ το Σκότος, Λόγος,

«Ας Γίνει Τώρα ΦΩΣ»!







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο
 
Νεφελοβάτης
05-01-2010 @ 18:08
"Το σκοτάδι να κρυφτεί τρέχει,

σαν το Φως, που είναι μέσα μας,

το βρούμε…"
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
05-01-2010 @ 20:40
Θυμάμαι που ήρθε,θυμάμαι τη μορφή της και την αγωνία.....
Καταπληκτική δημιουργία
Σειληνία
06-01-2010 @ 00:39
με τρόμαξες πρωί-πρωί!

Αλήθεια, για ποια μιλάμε? Εγώ δεν τη ξέρω...
oneiropola
06-01-2010 @ 00:55
Ένα το ξόρκι ήτανε και είναι,

Αυτό που είναι της Ζωής ο Χορηγός,

Μες απ’ το Σκότος, Λόγος,

«Ας Γίνει Τώρα ΦΩΣ»!

Ειναι καταπληκτικο ::up.:: ::up.::
azoritis
06-01-2010 @ 01:50
μεγάλη και διαρκής μάχη ....αυτή η αναζήτηση του φωτός....αλλά καλή ...όπως και η γραφή σου .......
καλημέρα......καλή χρονιά.........
frozenangel
06-01-2010 @ 02:16
Με το σχολιο σου..

Υπεροχο ειναι !!!!!!!

Τη καλημερα μου...
Καλη χρονια !
elpidakwstopoulou
06-01-2010 @ 08:19
πανέμορφο !!!! καλή και δημιουργική χρονιά !!!! ::up.::
Akrivauthority
06-01-2010 @ 14:37
Δεν υπάρχει το σκοτάδι
Υπάρχει μόνο φως
Η απώλεια ή η απουσία του φωτός ορίζεται έτσι...
Ακόμα και στο σκοτάδι υπάρχει φως...
Κι είναι αυτό που θα ακτινοβολήσει από μέσα σου
όταν γνωρίσεις τον εαυτό σου....


mantinada
07-01-2010 @ 18:34
Καταφέρνεις πάντα να με κάνεις να ανατριχιάζω,
όσος καιρός κι αν έχει περάσει ανάμεσά μας...

Καλό ξημέρωμα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο