| |
μου εμαθαν να περιμενω στη σειρα
να λεω τα πραγματα με το ονομα τους
μα δεν μου εμαθαν ποτε
πως οι ανθρωποι δεν μιλαν με την καρδια τους
αφου στα ειπα ολα
και σου δωσα μερος να σταθεις στα ονειρα μου
τωρα γκρεμιζεις την καρδια μου
και μην γελας ειρωνικα δεν το αντεχω
εσυ τα αστερια και ο ουρανος
αλλη δυναμη δεν εχω
πινω τωρα στην υγεια σου
γιατι με γελασες μαγκια σου
και αν εισαι γυναικα με ψυχη
φυγε και ασε με στη σιωπη
να περιμενω ανατολη
και ενα φεγγαρι
μου εμαθαν να περιμενω στη σειρα
να αγαπαω με καρδια
και τωρα με μαχαιρια με αφηνεις
δεν θα θρηνησω
και στης πανσεληνου το φως θα πιω και θα μεθυσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
