| |
Τα όνειρά σου άφησα στο ξέφωτο ν’ ανθίσουν
κι ως το πρωί μαράθηκαν στο φως του φεγγαριού
μέσα σε λίμνη χρώματα το ψέμα σου θα ζήσουν
και θα χαθούν ασάλευτα στο σώμα τ’ ουρανού
Τα δάχτυλά σου έπλεξαν στεφάνια με αστέρια
κι η νύχτα πυρπολήθηκε στο δρόμο του φωτός
πάντα σκοτώνουν άφοβα τα πιο αθώα χέρια
και πάνω τους χαράσσεται ο πιο αγνός θεός
Πάνω στη φλόγα ακούμπησα το άθαφτο κορμί σου
και μες στις στάχτες ξύπνησες στα χέρια της αυγής
κάποιος αέρας σ’ έσυρε στην πιο πικρή πνοή σου
και μια σκιά σ’ οδήγησε στους δρόμους της φυγής
Σε είδα που στη θάλασσα περνούσες αλυσίδες
και μια νεράιδα στάθηκε να κλέψει προσευχές
και ύστερα περπάτησες στου ήλιου τις αχτίδες
να φτάσεις ως το θάνατο καβάλα σε ευχές
Ψιθύρισα στο στόμα σου παράξενη ανάσα
μα η σελήνη έσβησε στις κόρες των ματιών
με στην ψυχή σου πότισα την πιο γλυκιά ποτάσα
και πάνω σου τυλίχτηκα σαν ρούχο στεναγμών
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
