Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σιωπή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130389 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σιωπή
 
[I]ΣΙΩΠΗ

Της έκπτωτης μοναξιάς χτυπούν τα φτερά
καθώς της σιωπής κρυφά ανέβλυζαν τα δάκρυα.

Και ποιός είναι αυτός
που στην οχλαγωγία των μοναχικών του σκέψεων
δε στάθηκε ανήμπορος στης επόμενης ημέρας τη φυγή
Μη φύγεις...
Μη φύγεις, λες απαλά στη σιωπή...

Εσύ που έμαθες καλά να ζεις μοναχικά
ανάμεσα στου νου τα δώματα τριγυρνώντας
εκεί που γελάστηκες πώς κρύβονταν οι σκέψεις
και ποτέ μα ποτέ των χειλιών η θρασύτητα
δε θέλησαν να ξεστομίσουν

Καθώς ξερνάνε οι αλήθειες σου αίμα
ερχόμενες ορμητικά απ' τη ψυχή τώρα πια
γοερά κλαις...[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

τί χρώμα έχει η μοναξιά...( Αλκυόνη Παπαδάκη )
 
Άγγελος Αραβαντινός
13-01-2010 @ 16:41
Εσύ που έμαθες καλά να ζεις μοναχικά
ανάμεσα στου νου τα δώματα τριγυρνώντας
εκεί που γελάστηκες πώς κρύβονταν οι σκέψεις

Πολύ ωραίο! Να έχεις ένα καλό ξημέρωμα!
ppoppo
13-01-2010 @ 16:44
σ΄ευχαριστώ Αγγελε...
Γενικά, προσπαθούσα να μπω όλη την εβδομα΄δα αλλά είχα πρόβλημα...Εχασα πολλά μα με την πρώτη ευκαιρία θα σας διαβάσω όλους. Σόρι που χάθηκα φίλοι!
kantadoros
13-01-2010 @ 18:44
Είν' οι αχτίδες σου πουλιά
τρυπάνε μέσα μου και φεύγουν
είναι κι οι λέξεις της σιωπής
που μ' έμαθαν και μ' αποφεύγουν

Κι αυτά τα δάκρυα της ψυχής
που τότε τρέξανε ποτάμια
τώρα την άμμο την υγρή
της μοναξιάς στοιχειών' η λάμια.

Είμαι μικρούλης για να πω "Ήλιε μην έρχεσαι"
κι ακόμη πιο μικρός "μείνε κοντά μου"
ο Ήλιος είναι που μας έσφιξε στη δίνη του
κι εγώ νομίζω πως γυρίζ' ολόγυρά μου
κι αν πάντα για κοντά μάτια δανείζομαι
κοιτώ μακρυά χρόνια παράξεν' απλωμένα
κι όσο μακρυά το βλέμμα μου καρφώνεται
πια δε φοβάμαι ούτ' εσένα ούτ' εμένα.

Μοναδική Ηλιαχτίδα μου
ψέματα λέω πως δεν κλαίω και δε φοβάμαι...
sofiagera
13-01-2010 @ 19:22
http://www.youtube.com/watch?v=cOeMNV1nynU ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::


Ω Ρ Α Ι Ο !
oneiropola
13-01-2010 @ 22:41
Καθώς ξερνάνε οι αλήθειες σου αίμα
ερχόμενες ορμητικά απ' τη ψυχή τώρα πια
γοερά κλαις...

ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
havana
13-01-2010 @ 23:10
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ,ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Δέσποινα1971
13-01-2010 @ 23:47
Και ποιός είναι αυτός
που στην οχλαγωγία των μοναχικών του σκέψεων
δε στάθηκε ανήμπορος στης επόμενης ημέρας τη φυγή
Μη φύγεις...
Μη φύγεις, λες απαλά στη σιωπή...
::up.:: ::up.:: ::up.::
agrafos
13-01-2010 @ 23:48


...μελωδικη σιωπη
...σσσσσσσ
sofianaxos
13-01-2010 @ 23:56
::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
14-01-2010 @ 02:23
ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΣΟΥ!!!
ppoppo
14-01-2010 @ 02:49
...αυτές τις ημέρες, ναι ΚΑΡΑΜΑΝΕ μοιάζω αρκετά.
την αγάπη μου και μια μεγαλη καλημερα σ΄ολους
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
14-01-2010 @ 05:45
::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
14-01-2010 @ 07:50
::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::

Καθώς ξερνάνε οι αλήθειες σου αίμα
ερχόμενες ορμητικά απ' τη ψυχή τώρα πια
γοερά κλαις...
pareaki
14-01-2010 @ 10:54
Καθώς ξερνάνε οι αλήθειες σου αίμα
ερχόμενες ορμητικά απ' τη ψυχή τώρα πια
γοερά κλαις...
::up.:: ::up.::
justawoman
14-01-2010 @ 11:18
Η σιωπή του έξω κόσμου μπορεί να ησυχάσει
τον πανζουρλισμό του μέσα;
Αποτυπώνεσαι με χάρη ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο