| |
ΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ (ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ)
Φοβάμαι μάτια μου,
φοβάμαι μη ξυπνήσεις μες στον ύπνο σου
μη δεις πως είναι οι τοίχοι μας τη νύχτα
Κάθομαι έξω από τη πόρτα σου,
ακούω την ανάσα σου, και αυτό μου αρκεί..
τούτο το νανούρισμα είναι γλυκό,
να σε συντροφέυει τις ώρες που δεν είμαι εδώ..
Μη ξυπνάς μάτια μου..
Γιατί θα πληγωθείς, και η αλήθεια είναι δύσκολη να ειπωθεί..
Κοιμήσου και ονειρέψου...
Τι όμορφα που είναι τα όνειρα, με χρώματα και μελωδίες...
Όχι οι εφιάλτες... τα όνειρα...!
Φοβάμαι μάτια μου μην τυφλωθείες από τη σκόνη
Και αν χάσω τα μάτια σου θα χαθώ και εγώ...
Θα ακουμπήσω το κεφάλι μου στη πόρτα
Είναι και ο δικός μου ύπνος γλυκός όταν σε ακούω..
Σου έχω βάλει κάτω από το μαξιλάρι σου ένα φυλαχτό
Ακόμη και στα όνειρα πρέπει να είσαι τυχερός..
Κάθε βράδυ περιμένω να συναντήσω τα δικά σου όνειρα..
Εγώ τα γράφω...
Γράψε τα και εσύ..
Να τα συζητήσουμε το πρωί με το καφέ μας...
Σου έχω ανάψει ένα κερί..
Τι ωραία που παίζει η φλόγα μέσα στο σκοτάδι..
Ένα θέατρο σκιών ανοίγει την αυλαία του μπροστά σου..
Όλα τα αντικείμενα ζωντανεύουν..
Οι σκιές τους στον τοίχο αποκτούν ζωή..
Δημιουργούν τη ζωή..
Σου δίνουνε ζωή..
Τρεμοπαίζει η φλόγα, πόσο θα ήθελα να αφήσω τη μνήμη μου να καεί..
Τελειώσανε τα παραμύθια...
Πάλι απόψε δεν είχα τί να σου διαβάσω..
Φοβάμαι μάτια μου
Φοβάμαι μη με δεις καλά και δε με θέλεις
Μη τρομάξεις στην εικόνα μου και κλάψεις
Έχω αλλάξει και εγώ...
Ο κόσμος άλλαξε...
Μας παραμόρφωσαν..
Δεν τολμάω πια να κοιταχτώ στον καθρέφτη..
Δες όμως τι όμορφος που είσαι εσύ!
Λαμπερός, καθαρός, όμορφος...
Για σενα ζω..
Για να μη σου λείψει τίποτα..
Και αν σου λείψει, να μην είσαι μόνος.
Εχθές με φώναξες στον ύπνο σου..
Έτρεξα αμέσως κοντά σου..
Μου έπιασες το χέρι και έβαλες το κεφάλι σου στη χούφτα μου..
Τι όμορφα συναίσθημα, μια αίσθηση ολοκλήρωσης..
Κοιμήσου μάτια μου..
Η νύχτα είναι μεγάλη...
Γίνε ταξιδιώτης, ξεπέρασε τα σύνορα...
Ταξίδεψε ελεύθερος!
Να έτσι, άνοιξε τα χέρια σου, κάνε τα φτερά και πέτα!
Πιάσε ένα αστέρι..
Δες το όμορφο που είναι...
Ζεστό., δυνατό, φωτεινό!
Άγκιξέ το!
Λάμπεις!
Χαμογελάς!
Από μακριά έρχεται ένα χάρτινο καράβι..
Πλέει στη θάλασσα του σύμπαντος!
Κάπου μακριά ξημερώνει...
Δες τι όμορφα χρώματα έχει η Ανατολή!
Σαν χρυσό πέπλο σκεπάζει τη γη!
Ένας άλλος γαλαξίας σε καλεί...
Μη φύγεις...
Είναι πολύ νωρίς να φύγεις..
Και είναι αργά για μενα να σε κρατήσω.
Το κρεβάτι σου τώρα είναι μακριά..
Μια ζωγραφιστή κουκίδα..
Με φωνάζεις! Σε ακούω!
Χαμογέλα μάτια μου!
Είμαι κοντά σου..
Σ’Αγαπώ...
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
14/2/2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
