Στις προηγούμενες 7 είχα το όμορφο συναίσθημα του έρωτα. Τώρα, μετά από 9 μήνες περίπου έχω ακριβώς το αντίθετο. Το άσχημο συναίσθημα του έρωτα..
Ήμουν τόσο χαρούμενος
Που δεν με ένοιαζε όση υπομονή και να έκανα
Είχα απέραντη έμπνευση
Που γέμιζε τα ποιήματα μου με έρωτα
Είχα τον ήλιο μου με το γαλάζιο του ουρανού μου
Που μου φώτιζαν την ζωή μου
Δεν με ένοιαζε τίποτα απολύτως
Το μυαλό μου ήταν πάντα εκεί
Στην πηγή
Μα δυστυχώς ο,τι ανέφερα
Έχει τον αόριστο χρόνο μέσα του
Και όταν έφτασα στην πηγή
Δεν ήπια νερό
Ήπια ένα καταραμένο δηλητήριο
Πλέον δεν έχω έμπνευση
Γράφω πάντα τα ίδια
Οι ίδιοι στίχοι
Όλα τα ποιήματα μοιάζουν
Και όλα για το ίδιο άτομο
Που ποτέ δεν πίστεψε ότι το αγάπησα..
