| |
Ένας πέτρινος μισοχαλασμένος πύργος
Μέσα στο χρυσοπράσινο κάμπο στέκει
Τ’ αδαμάντινα μεγαλεία που ’χε ζήσει αναπολεί
Και στη νεφοσκέπαστη καρδιά του βρέχει.
Οι άρχοντες που κάποτε ζούσανε εκεί
Μια ζωή βγαλμένη μεσ’ από τα παραμύθια
Σαν πλατανόφυλλα σκορπιστήκανε στον άνεμο
Και τα οστά τους γίνανε κατάμαυρα χαλίκια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
