| |
Και πώς να μην θυμηθώ την Ελλάδα
Και πως τούτη την ώρα να μην ξανατραγουδήσω
Τραγούδι ελληνικό
Τραγούδι που ανεβαίνει διπλό τριαντάφυλλο
Σ’ένα κλωνί μονό
Τραγούδι της νιότης σου που δεν πεθαίνει ποτέ
Τραγούδι για το χρυσό μονοπάτι
Που δένει την πόλη μου με την Ελλάδα σου
Για το γεφύρι που δένει τη ζωή μου με τις πηγές σου
Για το γάμο που σμίγει τις καρδιές
Πως να μην τραγουδήσω τραγούδι ελληνικό τούτη την ώρα
Μα εγώ δεν έχω νταούλια και ζουρνάδες
Χορό ελληνικό εδώ να σου φέρω
Εδώ να υψώσω φωνή τρελλή
Δεν είναι η καρδιά μου καθόλου βιολί
Πόχει ολομέθυστο το δοξάρι
Και παίζει τόπι με το φεγγάρι
Ως να το φέρει κι ως να το πάρει
Κι ως να το ρίξει σκαλί σκαλί
Πάνω στη γή μας τη χαμηλή
Για να ξομπλιάσεις μια ελληνική μαντίλια
Θέλεις πιο ανάλαφρα τα δαχτύλια
Και πιο περίσσια τη μαστοριά
Τρελλό ένα χρώμα που να ξέρει να σμίγει
Ερώτων αίμα με ερώτων ρίγη
Κάθε φιλί με μιά αγκαλιά
Μα εμέ τα χέρια μου είναι βαριά
Κι η τέχνη μου είναι μικρή και λίγη
Εγώ δεν έχω παρά το φτωχό μου τραγούδι
Εγώ ξέρω μονάχα να λέω
Πως ο κόσμος είναι μύρια τριαντάφυλλα
Σ’ένα και μονό κλωνάρι πιασμένα
Εγώ ξέρω να λέω πως η ώρα τούτη της Ελλάδας
Είναι η ώρα της Κύπρου και ώρα του κόσμου
Το τραγούδι που θάρθει σε σένα ανεμίζοντας
Με χορτασιάς κι ελπίδας φλάμπουρα
Το τραγούδι που θα βγεί απ’το χώμα
Σαν ανοίξουν τ’απάρθενα σπλάχνα του
Το τραγούδι που θαρθεί της φωτιάς
Στο φώς που θα το λούζει
Το τραγούδι που ανάερο,βελούδινο
Χελιδόνι θαρθεί να καθίσει
Στα καλώδια ,στις φλέβες τις χάλκινες
Της καινούργιας ζωής,το τραγούδι
Το πλατύ ,το βαθύ,το περήφανο
Που ως αητός απ’τα στήθια του ανθρώπου
Θ’ανεβεί και θ’αστράψει μεσούρανα
Της χαράς,της χαράς το τραγούδι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
