Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Νεκρός ποιητής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νεκρός ποιητής
 
Σφούγγισα το τελευταίο μου δάκρυ,
ήταν για σένα...
Πνιγμένος στο σκοτάδι της ησυχίας
πάλευα με τις αυταπάτες...
Σ αφήνω στην ησυχία σου,μου είπες...
Δεν είπες ψέμματα,
όμως αν ήξερες
πόσο φρικιαστική είναι η ησυχία μου,
δε θα μ άφηνες ποτέ.
Άδικα έψαχνα έναν ήχο σου
ανάμεσα στην ησυχία
και στους βρόγχους μου...
Πόσο όμορφες ήταν οι ησυχίες μου
μέχρι τώρα...
Καθόμουν,κι άκουγα
άλλοτε τους χτύπους των τακουνιών σου
καθώς ροβολούσες
σαν μυστικός καταρράκτης
μέσα στο στήθος μου,
κι άλλοτε τράνταζες,
ολάκερο το στήθος μου
καθώς χόρευες τους πιο τρελούς χορούς...
Όταν ήμουν μικρός
μου έλεγαν πως ήταν ο χτύπος της καρδιάς μου
ύστερα μεγάλωσα,και κατάλαβα πως ήσουν εσύ,
και τώρα με άφησες στην ησυχία μου...
Το στήθος μου άδειασε σα χελιδονοφωλιά
λίγο πριν τα πρωτοβρόχια
και ρήμαξε σε μια στιγμή
λες κι ο χειμώνας πέρασε
ακαριαία διαρκόντας για πάντα,
μιας κι η άνοιξη δεν ξανάρθε ποτέ.
Οι χτύποι στο στήθος μου
είχαν σταματησει για πάντα,
αυτό ήταν...
Τα μάτια μου ξαναβάφτηκαν
στα λιγοστά χρώματα της θλίψης,
πόσο καιρό είχα πάλεψει να τα ξεβάψω,χαράμι...
Ανέκφραστος,σχεδόν λιπόθυμος
κρατιέμαι απ την άκρη του τραπεζιού
για να μην σωριαστώ,
σαν τον ποιητή
που τον εγκατέλειψε η Μούσα του,
αγέλαστος-νεκρός...
Ποτέ δεν σου πα πόσο πολύ
σε...
ούτε τώρα θα στο πω...
Άλλωστε το άλφα δεν το βρήκα ποτέ,
κι όμως τώρα αφήνω πίσω μου το ωμέγα,
κρατώ την τελευταία μου ανάσα
για μένα,
και βάζω τέλος.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.
 
γαλάζια πεταλούδα
25-03-2010 @ 15:48
ανατρίχιασα! αγαπημένο!
Helene52
25-03-2010 @ 15:54
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
daponte
25-03-2010 @ 15:56
Αυτές οι μικρές ώρες πως μας προδιαθέτουν να ασχολούμαστε με το θάνατο, ε; ::yes.::
oneiropola
25-03-2010 @ 16:07
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ηypocrisy
25-03-2010 @ 16:44
φαση ειναι.... κι ειναι ομορφη....

Τα μάτια μου ξαναβάφτηκαν
στα λιγοστά χρώματα της θλίψης,
πόσο καιρό είχα πάλεψει να τα ξεβάψω,χαράμι...

μονο να τα γευεσαι... ως τη τελευταια σταγονα..
::love.:: ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα
25-03-2010 @ 17:09
ΙΠΤΑΣΑΙ ΠΑΛΙ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
contrabando-86
25-03-2010 @ 17:29
Κόβει σα γυαλί...
ΛΑΧΕΣΙΣ
25-03-2010 @ 18:22
...ποίηση...ολοζώντανη...κατακλυσμός...που είναι η κιβωτός του Νώε;;; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
galanidoy
25-03-2010 @ 22:58
Αχώνευτε γράφεις ΠΟΙΗΣΗ!!!!!
την καλημέρα μου!!
το κορίτσι του Μαι
26-03-2010 @ 00:12
http://www.youtube.com/watch?v=3hvY4lfufik
αυτο......
φτιαξε καινουργιους χτυπους,καινουργια ησυχια!!!
(να ξερες τι μου θυμισες....γι'αυτο δεν σε χωνευω) ::hug.::
μηχανοδηγος
26-03-2010 @ 00:25
γιατί μου το κάνεις αυτό...
πρωί....πρωί....άνθρωπέ μου.....
sofiagera
26-03-2010 @ 01:03
όμως αν ήξερες
πόσο φρικιαστική είναι η ησυχία μου,
δε θα μ άφηνες ποτέ.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ, ΜΑΓΙΚΟ!!!!! ΟΛΟ!!!!
peiraiotissa
26-03-2010 @ 02:14
Mικρέ μου ποιητή.....πόσο συγκινητικό!!!!!!!!!!!! ::hug.::
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ***
28-03-2010 @ 07:51
Όταν ήμουν μικρός
μου έλεγαν πως ήταν ο χτύπος της καρδιάς μου
ύστερα μεγάλωσα,και κατάλαβα πως ήσουν εσύ,
και τώρα με άφησες στην ησυχία μου...
Το στήθος μου άδειασε σα χελιδονοφωλιά
λίγο πριν τα πρωτοβρόχια
και ρήμαξε σε μια στιγμή
λες κι ο χειμώνας πέρασε
ακαριαία διαρκόντας για πάντα


Άλλωστε το άλφα δεν το βρήκα ποτέ,
κι όμως τώρα αφήνω πίσω μου το ωμέγα,
κρατώ την τελευταία μου ανάσα
για μένα,
και βάζω τέλος.


::1255.:: ::1255.:: ::1255.::
ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο