| |
[color=black][I]
Σαν φεύγουν από το κορμί
[color=white]...............[/color]ευαίσθητων δεκτών
τα υγρά του ανθρώπινου πόνου
-αίμα, δάκρυ, ιδρώτας, σπέρμα-
σταγόνα τη σταγόνα μαζεύονται
[color=white]...............[/color]στο κύπελλο του Πυθαγόρα.
Μα ειν' ο πόνος βιαστικός
και θέλει δυνατά ν' ακούγεται,
ματαίως!
Είναι καταδικασμένος
[color=white]...............[/color]ν' ακούγεται μονάχα
όσο ο ήχος της σταγόνας
στο κύπελλο σαν πέφτει.
Και ειν' αυτός ο πόνος
ο βουβός, ο ανέκφραστος,
[color=white]...............[/color]-ο πιο κοινός-
ο πιο θανατηφόρος.
Ώσπου έρχεται η στιγμή
-λίγο πριν γεμίσει το κύπελλο
λίγο πριν σπάσει το κορμί-
[color=white]...............[/color]το κύπελλο ν' αδειάσει
ν' ανασάνει το κορμί.
Λύτρωση θα πεις,
μα η λύτρωση αργεί
[color=white]...............[/color]-αν έρθει-
Έχει ακόμα να
[color=white]...............[/color]υποστεί το βιασμό
της κοινοποίησης...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
