| |
Κρυστάλλινη αγάπη
Ωραία
Θα αποκαλύπτω κάθε μέρα την απάτη
Κρυμμένοι μπάτσοι στα στενά
Κι οι Άνθρωποι σκέτοι
Χωρίς ιστό
Φωνές που σπέρνουν πανικό
Άψυχα βλέμματα
Ωραία
Έρχεται πάλι το σκοτάδι
Δυο τρεις ζωές μονάχα αχνοπατούν σ’ έρημους δρόμους
Δεν είναι άγγελοι
Δεν είναι οδηγοί
Είναι μια δόση ανυστερόβουλης αγάπης
Είναι κρυμμένη επιμονή
Ωραία
Σ’ άχρωμα φώτα, πρόσωπα, αέρας, σκόνη
Σε κύκλους άμορφους γυρνούν διστακτικά
Μήπως χαθούν…
Γύρω καρπίζουν τα χωράφια της φοβέρας
Ωραία
Θα σ’ αγαπήσω μέσα στην τόση παραφροσύνη
Μέσα στην παγωνιά, πάλι εγώ
θα σ’ αγαπώ
Με χέρια κρύσταλλα θ’ αγγίζω τα μαλλιά σου
Γυάλινη όραση θα σε ποθεί..
μην μου τρομάζεις…
Ωραία
Ξέρεις δεν σπάω, βλέπεις ανάμεσα…
Ωραία
Κρυστάλλινα τα σωθικά μου κι εσύ…
Φως.
Ωραία
Γύρω καρπίζουν τα δέντρα της ανάμνησης
Μες τους δεσμούς των αρωμάτων της
Πάλι ,
Θα σ’ αγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
