| |
| | Ελπίζω να μ' ακούς |  | | | Κουραστικό αλλά τί να κάνω - Πιο κοντά στη καρδιά παρά στο μυαλό... | | |
Έμεινες με ανοιχτό το στόμα μικρό δίποδο πλάσμα μου
Δε θέλω να σε περιγράψω αλλιώς, θα γίνω συναισθηματικός
Σιχαίνομαι τη φαντασία μου, σε κάνει υπέροχη
Βαριέμαι τη πραγματικότητα, σε κάνει ερωτεύσιμη
Αρκούμαι στην απουσία της σκέψης σου
Πόσο κουραστική μπορεί να γίνεται η απουσία σου
Και η ζωή τραβάει εμπρός, εν δύο, εν δυο, σα καλός μολυβένιος στρατιώτης
Είσαι η μπαλαρίνα μου και εγώ θα είμαι για πάντα κουτσός
Από τα χαμηλά θα σε χαζεύω, από τα χαμηλά κύκνε μου
Πάλι η φαντασία μου κατηφόρισε σε άλλη γειτονιά
Προσγειώθηκα σα καλό στρατιωτάκι, εν δύο, εν δυο
Κοίτα που έφτασα, κοίτα που έφτασα
Να πάω για καφέ Μελενίκου ή να κατηφορίσω;
Ξέρω πως μπορεί να σε πετύχω, με τρώει η περιέργεια
Ναι κατηφορίζω, κατρακυλάω ελπίζοντας να σε συναντήσω τυχαία
Ευθύς η πραγματικότητα θα σε κάνει ερωτεύσιμη και η φαντασία υπέροχη
Ευθύς και εγώ θα θέλω να χαθώ στην αγκαλιά σου, τι ζώο που είμαι
Και όμως έμεινες με ανοιχτό το στόμα καλή μου
Ναι καλά το άκουσες, σε θέλω, σε ζητώ όταν δεν είσαι κοντά
Και όταν είσαι κοντά σε ποθώ στην αδυναμία μου
Ναι κλείσε το στόμα καλό δίποδο μου πλάσμα
Καταλαβαίνω πως με βλέπεις φιλικά
Το ξέρω πως είμαι γλυκό παιδί, θεέ μου, παιδί
Τι άλλο μπορώ να κάνω γλυκιά μου, θέλω να σπάσω τις αλυσίδες
Ναι εσύ μου τις έσπασες, το ξέρω πως δε καταλαβαίνεις
Ναι είμαι καλό παιδί, όχι δε θέλω να μείνουμε φίλοι
Αφού σου είπα με απελευθέρωσες, γιατί θες να με φυλακίσεις πάλι
Δεν υπάρχει φιλία γλυκιά μου, απάτη των παλιών για να ελπίζουμε
Δε θα σε ξαναπώ γλυκιά μου, έχεις δίκιο
Μου επιτρέπεις να αποχωρήσω όσο νιώθω ακόμα νικητής;
Όχι δε νίκησα εσένα, εμένα νίκησα, απαλλάχθηκα από σένα
Θες να μάθεις πως με νίκησα; Εύκολο καλή μου
Ένα περίεργο παιχνίδι της καρδιάς μου σε έκανε μοναδική
Το μυαλό μου θέλησε να απορρίψει τη καρδιά
Αυτόματα έγινες λάφυρο πολέμου μέσα μου, ανεκτίμητη
Κάποτε η καρδιά νίκησε, η καρδιά ποτέ δε χάνει
Και απέκτησε το λάφυρο, δηλαδή την εικόνα σου ζωσμένη από τη φαντασία μου
Ήσουν πριγκίπισσα και κύκνος, γυναίκα και ουρανός
Στα μαγεμένα μάτια μου ήσουν η απάντηση στην απορία της δημιουργίας
Είχα νικήσει αλλά επίσης είχα χάσει, δεν μπορούσα να σε πλησιάσω
Η καρδιά είχε δίκιο και νίκησε τη λογική, η καρδιά τρελάθηκε
Τώρα απλά μου απελευθέρωσες τη τρελή καρδιά μου
Θα την αφήσω να σέρνεται όσο καιρό θέλει και ονειροβατεί
Αλλά είναι ελεύθερη όπως και εγώ, είμαι ευχάριστα δυστυχισμένος
Γιατί; Εσύ είσαι η ευτυχία που δε μπορώ να έχω αλλά και η λύση
Σου άρεσε ότι άκουσες καλή μου, θα στα γράψω να τα έχεις
Να με θυμάσαι και εμένα, ίσως κάποτε να γίνω ο ερωτευμένος άντρας στα μάτια σου
Όχι το μαγεμένο παιδάκι που τόσο ρηχά με χαρακτήρισες
Δε προσβλήθηκα μη φοβάσαι, απότομα προσγειώθηκα
Θα ξαναπετάξω, ελπίζω και εσύ κάποτε να πετάξεις
Είναι ωραία η γη από ψηλά
Γεια σου μικρό δίποδο πλάσμα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ξεχνιέμαι μες στο λήθαργο μου... | | | |
|
Σμαραγδα 2,17
05-04-2010 @ 22:58 | Θα ξαναπετάξω, ελπίζω και εσύ κάποτε να πετάξεις
Είναι ωραία η γη από ψηλά
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | efrosiba
06-04-2010 @ 02:21 | Σιχαίνομαι τη φαντασία μου, σε κάνει υπέροχη
Βαριέμαι τη πραγματικότητα, σε κάνει ερωτεύσιμη ::up.:: ::up.:: | | Ναταλία...
06-04-2010 @ 03:05 | Πολύ όμορφο | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
