| |
Εξαπατήθηκαν !
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Είμαι δηλωμένη θεατρόφιλη και φανατική θαυμάστρια της ελληνικής θεατρικής σκηνής. Πάντα η πρόσκληση στην πρεμιέρα μίας θεατρικής παράστασης με γεμίζει άγχος. Θα είναι ωραία; Θα είναι πετυχημένη η σκηνοθεσία; Οι ηθοποιοί θα δείξουνε όλη τον υποκριτικό τους ταλέντο; Πηγαίνω γεμάτη προσδοκίες και συνήθως η παράσταση βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην μεγάλη επιτυχία και την μέτρια παράσταση. Δεν απογοητεύομαι !
Ξεκίνησα για την Νέα Σκηνή Ν. Κούρκουλος του Εθνικού Θεάτρου .Εκεί δίπλα στην Ομόνοια . Για την παράσταση Λεόντιος και Λένα του Γκέοργκ Μπύχνερ. Έφτασα νωρίτερα και πήγα να ρίξω μια ματιά στην περιοχή. Μενάνδρου και Αγίου Κωνσταντίνου .Πολλά φτηνά ξενοδοχεία. Λίγα πούλμαν με μαθητές 12 χρονών για την εκδρομή τους. Αναρωτήθηκα αν οι γονείς ξέρουν σε ποια περιοχή επέλεξαν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες να πάνε τα παιδιά τους. Ξένοι χαμηλού οικονομικού προφίλ κουβαλούσανε τα σακίδιά τους.Είδα και πολλούς ναρκομανείς να συναλλάσσονται άμεσα με τους προμηθευτές .Το ΄΄ πράγμα ΄΄ άλλαζε χέρια μπροστά στα μάτια μου ,δεκάδες μέτρα μακριά από το Αστυνομικό Τμήμα.
Είδα τα βυθισμένα, στην λήθη, μάτια τους. Την αδιαφορία απέναντι στους περαστικούς Αντίκρισα τα σκαμμένα ,από την ασιτία μάγουλά τους . Πέρασα την γωνία και μπήκα σε ένα από τα κοντινά, του θεάτρου, στενάκια. Για την ακρίβεια πίσω από το θέατρο. Το καινούργιο και το όμορφο. Το ανακαινισμένα και το πεντακάθαρο θέατρο. Αντίκρισα την έγχυση ουσίας ,που έκανε ένας άνδρας μόνος του ,στο μπράτσο του. Δίπλα του άλλος νεαρός είχε κατεβάσει τα παντελόνια του για να κάνει την δόση του στην βουβωνική μοίρα. Παρακάτω μία νέα κοπέλα παραπατούσε. Είχε χάσει εδώ και ώρα την ισορροπία της από την μαστούρα. Το χαμένο βλέμμα της ήταν στο πουθενά. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από την παραμύθα. Την δόση που μόλις είχε κάνει. Δεν ξέρω με ποια θυσία την είχε κάνει .
Γύρισα στο θέατρο. Άρχισε η παράσταση. Η καινούργια γαλλική σκηνοθετική ματιά πάνω στο ,γνώριμο και γεμάτο ουσία , κείμενο του Μπύχνερ δεν μπόρεσε να με πείσει για το εγχείρημα. Οι ηθοποιοί ήταν ταλαντούχοι. Νέοι και όμορφοι. Όχι νέοι και άσχημοι όπως ήταν οι ναρκομανείς έξω στην Μενάνδρου. Μία ατάκα του Λεόντιου καρφώθηκε στην μνήμη και στο μυαλό μου. ΄ ΄Ο θάνατος είναι ριζωμένος μέσα μου βαθιά ΄΄ .Κατά την δική μου γνώμη το κείμενο έχασε και δεν αναδείχτηκε σωστά από την έλλειψη φαντασίας του σκηνοθέτη. Η υπερβολική αναζήτηση καινούργιων και ευρηματικών στοιχείων υποκριτικής και κυρίως η ελλιπής σκηνική επιμέλεια αφαίρεσαν παρά πρόσθεσαν στο έργο. Η έλλειψη μουσικής και η φτωχή διακόσμηση συμπλήρωσαν άχαρα το πείραμα. Το μόνο θετικό στοιχείο ήταν το φανερό ταλέντο των ηθοποιών και το αρμονικό δέσιμο ανάμεσα τους. Αποτέλεσμα προφανώς πολλών πρόβων και δοκιμών. Το συμπέρασμα των κεντρικών ηρώων ότι εξαπατήθηκαν επιβεβαίωσε στην ουσία και το συμπέρασμα αρκετών θεατών. Ότι άλλο ήρθαν να δούνε και άλλο είδαν. Για πολλοστή φορά με το πρόσχημα της καλλιτεχνικής τους ματιάς και αντίληψης πέσανε θύμα της αυθαιρεσίες των σκηνοθετών.
Χειροκρότησα λίγο χλιαρά τους ηθοποιούς. Φεύγοντας από την περιοχή αντίκρισα τους πραγματικούς εξαπατημένους. Τους δεκάδες ναρκομανείς που είναι βυθισμένοι στο λήθαργο. Πόσους βολεύει αυτή η εικόνα; Πολιτισμός και Θάνατος σε απόσταση μερικών μέτρων .Για τι συμβαίνει αυτό και ποιος Θεός θα τους σώσει; Ο θάνατος έχει ριζώσει μέσα τους βαθιά. Έχουν ήδη φύγει !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
