| |
Κι εκεί που κάθεσαι και λες τι όμορφη η μέρα
ξάφνου η βροχή σε προσπερνά σου λέει καλησπέρα
δε σε ρωτά για να διαβεί μόνο κουνάει το χέρι
κι όποιος εμπόδιο της σταθεί γκρεμίζεται στ'αγέρι
Απλώνεται απάνω σου, τον ουρανό γεμίζει
Αλλάζει τη συνείδηση , τη σκέψη σου μαυρίζει.
Κι αν τη ρωτήσεις το γιατί την άνοιξη νεκρώνει
Θ'αποκριθεί πως αύριο , νέα μέρα ξημερώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
