Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: άδικη που ήταν η ζωή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 άδικη που ήταν η ζωή
 1967-1974. ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΞΟΦΛΗΜΕΝΑ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ ΝΑΡΚΩΣΕ ΓΙΑ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΝ ΑΠ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΕΡΑΤΛΑΝΤΙΚΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
 
Eικοσιδυό χρονών παιδί
καύτρα,στου ήλιου τα μπαλκόνια
βήμα στης νιότης τη χλιδή
τσιγάρο,ανάβεις στη ομόνοια


Αργά περνάς τη πειραιώς
μια ακόμα μέρα μοιάζει αστείο
και λες πως στο έταξε ο Θεός
να ζήσεις στο μεταξουργείο


Κι όμως στο σπίτι σου δεν πας
βαπόρι μπλέ,μαύρο φουγάρο
πόρτα στη μάνα δεν χτυπάς
σ έχουν μπαρκάρει,για τη γυάρο


Γκρίζο κατάστρωμα λερό
παλιά κουβέρτα με λεκέδες
στο βαλιτσάκι το καρό
και στους καρπούς σου χειροπέδες


Κι αναρωτιόσουνα γιατί?
όταν σας βγάλανε στη Σύρα
αυτό το ύπουλο χαρτί
για σένα το έπαιξε η μοίρα


Σκληρή του χρόνου η αγκαλιά
να ήξερες που θα καταλήξεις
όταν μια μέρα στη δουλειά
μοίρασες πέντε προκυρήξεις.


Στη γυάρο σ έβγαλαν πρωι
απ το πολυ παλιό καικι
άδικη που ήταν η ζωή
δεν σε είχαν πάει ούτε σε δίκη


Νοτιάς υγρός θαλασσινός
σου φαρμακώνει τα πνευμόνια
κι ένας σου πόθος ταπεινός
μια βόλτα ακόμα στην ομόνοια
όνειρο γίνηκε βάθυ
κι ύστερα λήθη πελαγίσσια
ως και το μνήμα έχει χαθεί
κι ούτε δυό στείρα κυπαρίσσια........









 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
giannis0911
19-04-2010 @ 15:36
Κατερίνα τι να πω τώρα ; τα είπες όλα εσύ ... ::theos.::

καλημέρα ::yes.:: ::yes.::
poetryf
19-04-2010 @ 16:15
Κατερίνα, ξέχασες να πεις πως μοίρασαν κι ένα νησί το οποίο μένει ακόμα μοιρασμένο.....ΑΙΣΧΟΣ !!!!::censo.::

::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
19-04-2010 @ 16:19
OXI ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ...........ΑΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΣΑ ΛΟΓΩ
ΤΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ
ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟ
Αγνή
19-04-2010 @ 17:16
τι είναι τα στείρα κυπαρίσσια;
ASTROFEGGIA
19-04-2010 @ 23:06
Να 'σαι καλά Κατερίνα !
sofiagera
20-04-2010 @ 00:05
Σκληρή του χρόνου η αγκαλιά
να ήξερες που θα καταλήξεις
όταν μια μέρα στη δουλειά
μοίρασες πέντε προκυρήξεις.

Μνήμες μαύρες.....Τιμή σε όσους τόλμησαν να αντισταθούν! Ωραίο!!! ::angel.::
La Petite
20-04-2010 @ 00:06
Εξαιρετικό!!! από αυτά που πρέπει να μένουν στις μνήμες μας... ::rock.:: ::rock.::
Rannia . k
20-04-2010 @ 01:47
Φοβερό Κατερίνα μου!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Ναταλία...
20-04-2010 @ 02:19
Νοτιάς υγρός θαλασσινός
σου φαρμακώνει τα πνευμόνια
κι ένας σου πόθος ταπεινός
μια βόλτα ακόμα στην ομόνοια
όνειρο γίνηκε βάθυ
κι ύστερα λήθη πελαγίσσια
ως και το μνήμα έχει χαθεί
κι ούτε δυό στείρα κυπαρίσσια........

Φοβερό Κατερίνα μου

::angel.:: ::angel.::
Akrivauthority
20-04-2010 @ 04:43
....Να ήξεραν και τι κάνανε Κατερίνα...Ήταν αμόρφωτος ο κόσμος, αναλφάβητος, με πολιτική άγνοια...η μάζα εξαθλιωμένη παρασύρθηκε εύκολα...το φίδι από την τρύπα οι φτωχοί...αυτοί το βγάζαν όλα τα χρόνια, έπαιρναν την εντολή κι εκτελούσαν μέσα στην απελπισία τους...για αιώνες μετάβασης από τη μια εποχή στην άλλη...με σκληρό τίμημα...τραύματα είτε ατομικά είτε συλλογικά...στο ανόητο παιχνίδι που χρησιμοποίησε αθώες ψυχές...
Τι να πούμε? "ευτυχώς" ή "δυστυχώς"που υπήρξαν "κάποιοι" ολίγοι μορφωμένοι που ο καθείς από αυτούς για δικό του λόγο και για τα συμφέροντα της εκάστοτε κοινωνικής ομάδας που εξυπηρετούσε έμπλεξε αθώο κόσμο σε τέτοιο κυκεώνα και συνεχίζει να μπλέκει, λές και ξυπνάν τα τρομαχτικά φαντάσματα του κάθε τρελού αλήτη να συνεχίζουν το αποτρόπαιο έργο τους...Τι να πούμε τι?
Πώς έγινε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος?έφτασαν στο απροχώρητο με τις μαλακίες τους...ήταν αργά να κάνουν πίσω όταν ξεσηκώθηκε ο λαός...κι ακόμα πιο αργά όταν τρία χρόνια μετά παρακαλούσαν όλοι να σταματήσει όλος αυτός ο εφιάλτης...κι ανέλαβαν οι μεγαλοκαρχαρίες "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα"...
Χάθηκαν ολόκληρες γενιές...και μετά ο δεύτερος και τώρα ο "τρίτος"...

όλοι τους για φτύσιμο ήταν- είναι....Οι αδικοχαμένες ψυχές μέσα από λόγια δικά σου αναζητούν δικαίωση...εύχομαι μια μέρα....να την έχουν...
peiraiotissa
20-04-2010 @ 04:46
Αγαπημένο...για το ύφος...το μέτρο...αλλά κυρίως για το θέμα!!!!!!!!! ::theos.:: ::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
20-04-2010 @ 05:17
Λήθη πελαγίσσια , που όμως το δικό σου αφιέρωμα και η μνήμη σου ξαναζωντανεύει την ύπαρξη και δικαιώνει!!!!!!!! Εύγε σου!!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
oneiropola
20-04-2010 @ 06:08
Μπραβο Κατερινα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
20-04-2010 @ 06:10
υπεροχη........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
χρηστος καραμανος
20-04-2010 @ 07:15
Νοτιάς υγρός θαλασσινός
σου φαρμακώνει τα πνευμόνια
κι ένας σου πόθος ταπεινός
μια βόλτα ακόμα στην ομόνοια
όνειρο γίνηκε βάθυ
κι ύστερα λήθη πελαγίσσια
ως και το μνήμα έχει χαθεί
κι ούτε δυό στείρα κυπαρίσσια........

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ!!!ΥΠΕΡΟΧΗ ΘΕΩΝΑ!!! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Helene52
20-04-2010 @ 07:46
::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
galanidoy
20-04-2010 @ 22:40
Συγχαρητηρια!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο