| |
Οταν η τρελλα συναντα τη λογικη...οταν ο κρότος αγκαλιαζει τη σιωπη
οταν η νυχτα γινεται αυγη και οταν ο θανατος αγγιζει την ψυχη...
αυτη την ωρα σμιγουμε παντα εγω κι εσυ.....
σε μια στιγμη...μη υπαρκτη
μ΄αναρωτιεμαι αν κι εσυ υπηρχες..
ή αν σε ειχα ονειρευτεί...
Αν ειχες ερθει...
ή απο αναγκη ειχες γεννηθει
ή αν καποια αγαπη που αστερι ειχε γινει...
συμπονεσαι την αδεια μου ψυχη
που παντα κατι καρτερει....
κι αυτο αργει....
και το εστειλε παρεα να μου κρατεί....
μα κι αν υπήρχες που χαθηκες ;
που εχεις κρυφτεί;
σε ικετευω
σε παρακαλω
δεν εχω δυναμη μακρια να κρατηθω
πραξε εσυ το πιο σωστο....
σκεξου σωστα,σκεψου για δυο
σκεψου και πραξε το σωστο...
κι ασε εμενα το εργο αυτο να δω....
Πρωτη φορα σα θεατης...στην πρωτη θεση της σκηνης..
πρωτη φορα ας ειν΄αυτη...διχως το ρολλο πρωταγωνιστη!
παιξε εσυ....παιξε για δυο κι ασεμε μονο να κοιτω...!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
