| |
Σε κάτι ξεχασμένα καφενεία η ζωή μας περνά
Στο φλιτζάνι του καφέ που ο κόσμος ψάχνει να βρει μιαν αλήθεια
Σε μια τηλεόραση που έγινε ο φίλος, ο άνδρας και η γυναίκα, ο σύντροφός μας
υποτασσόμαστε
Σ' αστρολόγους και μέντιουμ αναζητάμε αυτό που ευχόμαστε ποτέ να μην έλθει...
Τραγική ειρωνεία μιας παραφροσύνης και ενός παραλογισμού για μυαλά
αρρωστημένα και ψυχές απογυμνωμένες από ανθρωπιά κι αγάπη
Μέσα σε φαύλους κύκλους και υστερίες
Χρώματα, γεύσεις, όνειρα, ελπίδες
Όλα με δόσεις
πάρτε τώρα και πληρώστε όποτε θέλετε
Με κουράζει αυτή η εικόνα
αναμασάμε λόγια και ουσίες με την ίδια μανία, χρόνια τώρα, λες και είναι η πρώτη
φορά
Κι ύστερα έρχεται η σιωπή
Κι αυτά τα μάτια των ταλαιπωρημένων ανθρώπων που γίναν διάσημοι, μέσα από
εκπομπές και εμπορεύσιμα ρεπορτάζ με βάση την ανθρωπιά και την καλοσύνη
ΝΤΡΟΠΗ ΚΥΡΙΟΙ
Αυτό λέγεται κατάντια
ο πόνος δεν είναι απορρυπαντικό
ούτε ο θάνατος αστείο...
Μας έκαναν ακόμα και τις πολυθρόνες πιο αναπαυτικές... Όλο και πιο βολικές, όλο
και πιο ηλεκτρονικές. Και κουμπάκια για να σηκώνεται η θέση και ειδική θέση για
να πίνουμε τον καφέ μας
Και το αίμα να κυλάει άφθονο...
Και η θλίψη και η απογοήτευση να είναι η ανάγκη μας για να μας κρατάει στη
ζωή
Κι αν κάποια φορά έρθουν τα Χριστούγεννα και θυμηθούμε, όπως συνηθίζεται να
λέμε, το πνεύμα των Χριστουγέννων και θέλουμε να αγαπούμε τους καλούς, τότε
τρέχουμε πανικόβλητοι στα μαγαζιά για ν' αγοράσουμε στα παιδιά μας όπλα, για
να κάνουν, στα ψεύτικα φυσικά, πως μας πυροβολούν και εμείς πως
σκοτωνόμαστε
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΞΑΝΑΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΑΛΛΟΙ
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΞΑΝΑΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
