| |
βαριες οι υποσχεσεις αλυσιδες
βουιζανε στα αυτια μας χρονια
χαλκαδες μας περασανε
σε πανηγυρι μας γυρνανε
σαν την αρκουδα που ξεγελαστηκε
και τωρα ο γυφτος την τραβαει
ειμαστε οι απλοι εργατες
τα παιδια που περπατανε στο σκοταδι
ειμαστε αυτοι που γευτηκαν μελι στα χειλοι
και στα σωθικα φαρμακι πικρο σαν ξυδι
τωρα θα ηχησουν σαλπιγγες
και θα πληρωσουμε των αλλων τα παθη
και αφου μας κραζουνε ενοχους
θα μαστε μεις στο τελος λαθη
μυστες ζηταμε εξιλεωση
αποδοπομπιαιοι τραγοι εθνων
μυστες ζηταμε συγχωρεση
μη των ερινυων κεντρι δωστε
μα να που αυτοι που δεν επρεπε να μιλουν
υψωνονται μιασματα μας κρενουν
αυτοι που καποτε βδελυροι συγχωρεση ελαβαν
οξος μας φερνουν
μα ναι αληθεια γνωστο σε ολους μας
οτι δρυος πεσουσης ανηρ ξυλευεται
και αλιμονο ουαι ειμαστε οι δρυες που χουν πεσει
τετελεσται και ξανα απο την αρχη
σιγα σιγα τις αλυσιδες θα ονομασουμε στολιδια
και στη σιωπη θα σκυψουμε
αποδεχομενοι την μοιρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
