Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131077 Τραγούδια, 269528 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 γέρικο
 
σβήνει το φως απ’ το καντήλι

ζωή και θάνατος πια, φίλοι

ένας διωγμός που τελειώνει

κέρινος, ο δρόμος λιώνει



χρόνου, αμείλικτα νυστέρια

σκάψαν τις ουλές στα χέρια

μα πόνο στου ματιού την άκρη

φέρνει της φυγής το δάκρυ



στα χείλη τρέχουν τρομαγμένα

άγνωστα λόγια υποταγμένα

στο πιο μυστήριο λιβάδι

καίει σαν φως ένα σκοτάδι



…μπαίνει ο άνεμος στα στήθια

σαν γουλιά από συνήθεια

μα έχει αδειάσει το ποτήρι

και το τελευταίο χατίρι…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΑΧΕΣΙΣ
16-05-2010 @ 18:27
ΚΟΜΜΕΝΤΣ...δεν καταλαβαίνω κι όλο πιο βαθιά μεσ'το λιβάδι μπαίνω...
::1783.::
ΥΓ.πρώτα η καρδιά
ASTROFEGGIA
17-05-2010 @ 00:59
σβήνει το φως απ’ το καντήλι

ζωή και θάνατος πια, φίλοι


Πανέμορφο !
Καλή εβδομάδα Ψευδώνυμε !
sofiagera
17-05-2010 @ 01:03
στα χείλη τρέχουν τρομαγμένα

άγνωστα λόγια υποταγμένα


::up.:: ::angel.:: ::up.::

Όλο είναι εξαιρετικό!!!!!!!
La Petite
17-05-2010 @ 01:30
Όμορφο..... ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
17-05-2010 @ 03:25
μα έχει αδειάσει το ποτήρι

και το τελευταίο χατίρι…


Το τέλος από μια άλλη σκοπιά...εκπληκτικό!!!!!!!!!!!! ::kiss.::
Helene52
17-05-2010 @ 08:48
Πάντα γράφεις υπέροχα και προκαλείς στον αναγνώστη χιλιάδες συναισθήματα !!!!
Το θαυμασμό ....την καλησπέρα μου και τις ευχές μου για καλή εβδομάδα

::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
havana
17-05-2010 @ 12:21
::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο