Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131647 Τραγούδια, 269652 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάθε βράδυ
 
Στο διπλανό σπίτι
μια γυναίκα γύρω στα εξήντα
Το πρόσωπό της σκαμμένο
γεμάτο ρυτίδες..
μα το σώμα της γεροδεμένο.
-Αντέχει ακόμα ..
ψέλισε μια ημέρα.

Κάθε φορά που με αντικρίζει
όλο και κάτι έχει να πει..
-Έτσι για να μην μιλάω με εμένα..
μου ψυθιρίζει.

Κάθε βράδυ
την ώρα που τα παιδιά κοιμούνται
κάθομαι έξω, στα σκαλιά.
Εκείνη είναι εκεί,
ακουμπισμένη στα κάγκελα
αμίλητη κοιτάει ψηλά,
και κάτι μουρμουρίζει
μοιάζει να προσεύχεται..

Σηκώνεται και στρέφει το κεφάλι της,
προς την μεριά μου
σαν να με περιμένει....

Με πλησιάζει αργά
ρωτώντας με γιατί δεν κοιμάμαι..
Της χαμογελάω ανασηκώνοντας τους ώμους μου
με το στόμα σφραγισμένο.
Εκέινη μου ακουμπάει γερά, τον ώμο
και τον χτυπάει απαλά
κουνόντας το κεφάλι της καταφατικά
και απομακρίνεται αργά.
Λες και καταλαβαίνει την σιωπή ..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ας είχε "xώρο" η ψυχή... να τα3ιδεύει...
 
vas
25-06-2005
πάρα πολύ ωραία περιγραφή...
Γιώργος_Κ
25-06-2005
...λάθος, καταλαβαίνει την Stigmi...!! :)
Άθη Λ.
25-06-2005
Σαν να "έζησα" την στιγμή... και να νιωσα ως και το ακούμιπισμα της γυναίκας των 60 χρόνων μες στην μοναξιά της στον ώμο μου.... καταπληκτικό και τόσο αληθινό.... με συγκίνησε!
Μπάμπης
26-06-2005
το κατάλαβα νομίζω , όλοι το καταλαβαίνουμε... ο καθένας από τη μεριά του .
fevroni
26-06-2005
Μου θυμίζει κάποια γυναίκα που αγαπώ πολύ και τον εαυτό μου σατα εξήντα, με συγκίνησες στιγμούλα να ΄σαι καλά!
kapnosa-v-ainigma
26-06-2005
αναμοχλεύεις βαθιούς φόβους στιγμούλα....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο