| |
Οι βροχές σε πήραν
γιατί δεν περίμενες ν' ανοίξει ο ουρανός.
Βασιλιάδες σ' έχουνε καταραστεί,
γι' αυτούς ήσουνα πληγή.
Τί σ' είχε πειράξει
όταν είχες γράψει για μια πέτρα που κυλά;
Μια γενιά ολόκληρη νανούριζαν
και την ξύπνησες εσύ.
Δίκαιο είχες όταν είπες για καιρούς
που αλλάζουν θες δε θες.
Σ' έχουνε κρεμάσει, σ' έχουνε δοξάσει
κι εσύ δεν ήσουν εκεί.
Πρόσωπα αλλάζεις, ιστορίες διδάσκεις,
για τυφώνες και θεούς.
Έχεις μεγαλώσει, μα ίδιος έχεις μείνει,
σ' άλλους κόσμους τριγυρνάς.
Δεν το ξέρεις όμως τα' χεις καταφέρει
να' ρθουν νέες εποχές
κι ιστορίες θα γραφτούν αμέτρητες
για παλιάτσους και ληστές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
