Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ορνιθοσκαλίσματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ορνιθοσκαλίσματα
 


Την πιο γλυκιά επιστροφή τη χάσαμε σκαλίζοντας τις ώρες
Πέτρες στοιβάξαμε σωρό
Σιωπές με ορνιθοσκαλίσματα λαμπρά
Με την πιο καλαίσθητη καλλιγραφία
Εκείνη των ανοήτων
Μέχρι τον ουρανό υψώθηκαν
Και γίναμε πουλιά
Σύννεφα
Θεός
Πόση σιωπή ν’ αντέξει κι ο παράδεισος;
Για μια στιγμή μας περιεργάστηκε
Και με τη θλίψη της νοικοκυράς μας τίναξε σα σκόνη
Κι όλο το σύμπαν θαύμασε
Που τέτοια τρύπα δεν ξανάγινε ποτέ
Σαν τη δικιά μας στο νερό



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
Ναταλία...
30-05-2010 @ 05:46
Σιωπές με ορνιθοσκαλίσματα λαμπρά
Με την πιο καλαίσθητη καλλιγραφία

Που τέτοια τρύπα δεν ξανάγινε ποτέ
Σαν τη δικιά μας στο νερό

Άφωνη μόνο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.::
oneiropola
30-05-2010 @ 08:42
Πόση σιωπή ν’ αντέξει κι ο παράδεισος;
Για μια στιγμή μας περιεργάστηκε
Και με τη θλίψη της νοικοκυράς μας τίναξε σα σκόνη
Κι όλο το σύμπαν θαύμασε
Που τέτοια τρύπα δεν ξανάγινε ποτέ
Σαν τη δικιά μας στο νερό
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
30-05-2010 @ 08:50
Με τέτοια ορνιθοσκαλίσματα που να βγάλω άκρη ::razz2.:: ::razz2.:: ::razz2.::
malkon64
30-05-2010 @ 09:00
Πόση σιωπή ν’ αντέξει κι ο παράδεισος;

Θαυμάσιο !!!

::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
agrafos
30-05-2010 @ 10:49
δεν ειναι για να χανεσαι.......
ειναι για να..γραφεις
χωρικός
30-05-2010 @ 13:09
για κάποιο λόγο μου ήρθε στο μυαλό ο Σεφέρης -χωρίς να έχω διαβάσει ποίηση γενικώς νομίζω οτί στέκεται δίπλα σε μεγάλα ποιήματα μεγάλων , αξιοπρεπέστατα...

υ.γ χωρίς ίχνος διάθεσης κολακείας ::yes.::
genikos
03-06-2010 @ 14:26
Βρε, βρε... σαν τα χιόνια... Αυτοσαρκαστικό το πόνημα ή ιδέα μου... Γράφε και μη σε νοιάζει... κάποια στιγμή οι πέτρες θα γίνουν οικοδόμημα λαμπρό, χωρίς καν να το καταλάβεις...

ΥΓ: Τι θα γίνει, θα συντονιστούμε; Ως πότε θα φεύγεις όταν εμφανίζομαι και το αντίστροφο; )
poetryf
03-06-2010 @ 16:17
" Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε."
Οδ.Ελύτη "ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ"

Με τον agrafos συντάσσομαι ::yes.::
Αμάλθεια
29-02-2012 @ 13:17
Και ύστερα λένε η σιωπή είναι χρυσός....
Τρύπα στο νερό.
Ναι αυτό είναι..
Επίτρεψέ μου να το αφιερώσω κάπου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο