| |
Γίνονται μάγμα σαν αγγίξουν δυο ψυχές
λαβα καυτή που ρέει μες στα στήθια
κεντούν με χάρη όταν σμίξουν δυο ζωές
χρυσή κλωστή , σαν μεταξιού στολίδια.
Πες μου ποιο είναι της ψυχής το μυστικό
ποιας θάλασσας βαθειάς κρυφό κοράλλι
κείνο που κάνει στη σιωπή μου να ζητώ
το όνειρο που ζήσαμε μαζί στο ακρογιάλι.
Μάτια που λάμπετε σαν λάγνες χαρακιές
Κρύψτε βαθειά του νου μου την αλήθεια
πλάθω μαζί σας παραμύθι απ' το χθες
Πριν γίνει πάλι τ' αύριο συνήθεια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
