| |
Ραγισμένη κουρασμένη, μα ζωή
σ' ένα παράθυρο, αυτούς που ζουν να βλέπει
να βροντούν, να μιλούνε μα σιωπή
σ' ένα βλέμμα που δεν κλαίει και ας πρέπει
πως κυλάει ο καιρός, σαν έχει φύγει
και ποιος στ' αλήθεια, είναι ζωντανός
η μοναξιά το χάραμα τυλίγει
μάταια ροδίζει ο γαλάζιος ουρανός
της χαράς όταν στερεύει το πηγάδι
και μόνη ελπίδα η γερασμένη νοσταλγία
κάποιο όνειρο σου στα μαλλιά και χάδι
κάποιοι χορεύουν μια θλiμένη μελωδία
κι όταν θα γείρεις να ξαπλώσεις κουρασμένη
ανάθεμα κι αν ξέρεις το γιατί
απλά θα ζεις μια ζωή κομματιασμένη
απλά θα ζεις μια ζωή κανονική
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
