Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πάντα λευκό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάντα λευκό
 Και έτσι θα περάσουν όλα...
 
Πάντα λευκό...


Θα κυλήσουνε οι μέρες σα νερό
και τα χρόνια θα φύγουν
ένα ένα,
την ίδια πάντα μέρα, κάθε χρόνο,
σαν χελιδόνια που έρχονται μόνο την άνοιξη
για να μας χαιρετήσουν τυπικά
και να μεταναστεύσουν ύστερα γι’ αλλού.

Θα γεμίσουν γέλια και λύπες τα δεφτέρια μου.
Σπαταλημένο το μελάνι για τις στιγμές που έκλεψαν τα δευτερόλεπτα.
Για τα χαμόγελα που πιάστηκαν αιχμάλωτα σε φωτογραφίες
και για τα δάκρυα που ξεδίψασαν αχόρταγα μαντήλια.

Θα κυλήσουν οι ζωές μας σαν αθώο ψέμα
που θα το λέμε
λίγο λίγο,
να μη μας πονέσει η αλήθεια του.
Θα κλείσουμε τις αναμνήσεις σε μικρά κιβώτια,
πράγματα κι ανθρώπους π’ αγαπήσαμε,
για να τα πάρουμε μαζί μας σα θα φύγουμε.

Μα θα γεμίσουν γέλια και λύπες τα δεφτέρια μου.
Σπαταλημένο το μελάνι για τα όμορφα και για τα τιποτένια.
Για τα ταξίδια μου στις μοναχικές χώρες της σιωπής
και για τις ασημένιες νύχτες στη θάλασσα με παρέα.

Και έτσι θα περάσουν όλα.
Και έτσι θα γεμίσουν τα δεφτέρια μου.
Μα το πιο όμορφο ποίημα της ζωής μου θα μένει πάντα άγραφο.
Το χαρτί πάντα λευκό, άσπιλο απο μελάνι.
Σε πιο στίχο αλήθεια να χωρέσεις;

Είναι φτωχές όλες οι λέξεις, πώς να σ’αγγίξουν;

Γιε μου...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μου γνεφ' η καρδιά, πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι...
 
**Ηώς**
30-06-2010 @ 23:54
Θα κλείσουμε τις αναμνήσεις σε μικρά κιβώτια,

Είναι φτωχές όλες οι λέξεις, πώς να σ’αγγίξουν;

Γιε μου...ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΘ'ΟΛΑ...καλό μας μήνα Δήμητρα
Ναταλία...
01-07-2010 @ 02:34
Θα κλείσουμε τις αναμνήσεις σε μικρά κιβώτια,
πράγματα κι ανθρώπους π’ αγαπήσαμε,
για να τα πάρουμε μαζί μας σα θα φύγουμε.

Είναι φτωχές όλες οι λέξεις, πώς να σ’αγγίξουν;

Γιε μου.

Υπέροχο Δήμητρα ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
sofiagera
01-07-2010 @ 03:50
Μα το πιο όμορφο ποίημα της ζωής μου θα μένει πάντα άγραφο.
Το χαρτί πάντα λευκό, άσπιλο απο μελάνι.
Σε πιο στίχο αλήθεια να χωρέσεις;

Είναι φτωχές όλες οι λέξεις, πώς να σ’αγγίξουν;

Γιε μου...
::up.:: ::up.:: ::up.:: Υπέροχο όλο!!!!!!!
elpidakwstopoulou
01-07-2010 @ 05:40
Τώρα η σειρά σου να με συγκινήσεις !!!!
φτωχές οι δικές μου λέξεις !!!
σε φιλώ ..καλό μήνα !!!!
ΜΟΝΑΔΙΚΟ !!!! ::love.:: ::hug.:: ::hug.::
deti
01-07-2010 @ 08:37
"Και για τα δάκρυα που ξεδίψασαν αχόρταγα μαντήλια"

Τι λεεεεεεεεεεες; Δήμητρα είναι απίστευτο.. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!! Χάρηκα πολύ που σε διάβασα.. ::up.::
Denis
01-07-2010 @ 10:39
Μα, νομίζω, βρε Δήμητρα, πως το πιο όμορφο ποίημα της ζωής σου, δεν είναι άλλο από τον... γιο σου! ::yes.:: ::hug.::
Δήμητρα
02-07-2010 @ 06:53
Το ίδιο νομίζω κι εγώ Σάκη μου.
Σας ευχαριστώ.
φλοισβος
24-08-2010 @ 09:15
Υπέροχο!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο