stixoi.info: Τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια

https://www.youtube.com/watch?v=fIvLG5SHp5Q" />https://www.youtube.com/watch?v=fIvLG5SHp5Q">

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131120 Τραγούδια, 269538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια

Ακούστε το ηχογραφημένο στο https://www.youtube.com/watch?v=fIvLG5SHp5Q

[I]Των ουράνιων τόξων τις μέρες μας
με κρασί τις γλεντούσαμε όλες
χαρωπά παιχνιδίζαν της Ιρίδος οι κόρες,
χρωματίζαν ευχάριστα το λευκό των ματιών μας

Χρυσοπύρινο το φως που αναβλύζει
τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια
με θύμησες παλιές στ' Αυγούστου τ' αλώνια,
το βαρέλι μας είδαμε μονομιάς να γεμίζει

Κάποια πλοία που πάλι σαλπάρανε
κατευόδιο ζητούσαν κι αγνάντι
ως αντίδωρο αφήναν στο χέρι μπριγιάντι,
με το έρμα τους έριχναν ότι τα βάραινε

Των ναυτών τους τ' αψέντι γλυκόπιοτο
κι ο υδράργυρος το μπούσουλα κλέβει
πόσο θέλει ο Πουνέντες ν' ανέβει,
να τα σέρνει σε χορό αδυσώπητο;

και στενεύει η χαρά μου η λιόπαντρη
για το μπάρκο που όλα χαθήκαν
τα συντρίμια στεριά που δε βρήκαν
κι ας γεννήθηκε τόσ' όμορφα πρόσχαρη

Οι γυμνές από αλήθεια ώρες μου
στο δώμα με τους ξέθωρους τοίχους
της καρδιάς βηματοδότης ο ήχος
στα ρολόγια της στυγνής αγωνίας μου

Χρυσοποίκιλτο το χρώμα του ψεύδους μας
τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Νύχτα που κρύβεις μέσα σου τον πιο μεγάλο Ήλιο,αυτήν που αγαπώ.

Aswtos 06-07-2010 @ 07:33	μπράβο ρε μαγκίτη...
sofiagera 06-07-2010 @ 09:10	Οι γυμνές από αλήθεια ώρες μου στο δώμα με τους ξέθωρους τοίχους της καρδιάς βηματοδότης ο ήχος στα ρολόγια της στυγνής αγωνίας μου ::up.:: ::rock.:: ::up.:: Είναι πολύ ωραίο όλο!!!!!
Μολυβένιος Στρατιώτης 06-07-2010 @ 09:32	::angel.:: Ευχαριστώ έπεται συνέχεια. ::cool.::
Αγνή 06-07-2010 @ 13:26	θαυμάσιο!!!
μηχανοδηγος 06-07-2010 @ 23:33	::angel.:: ::up.:: ::theos.::
oneiropola 06-07-2010 @ 23:41	Οι γυμνές από αλήθεια ώρες μου στο δώμα με τους ξέθωρους τοίχους της καρδιάς βηματοδότης ο ήχος στα ρολόγια της στυγνής αγωνίας μου ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Hercules V 07-07-2010 @ 00:50	Κεριά Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας σα μιά σειρά κεράκια αναμένα - χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά. Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά. Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Κάτι που θυμήθηκα από το τίτλο του ποιήματός σου Πολύ καλό! Την καλημέρα μου
Μολυβένιος Στρατιώτης 07-07-2010 @ 06:52	ο Καβάφης είναι ο αγαπημένος μου ξέρεις.Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
heardline 18-12-2014 @ 08:28	Και όχι μόνο............. ποιος μπορεί να μη θεωρεί τον Καβάφη ένα υπέρ-μεγάλο της ποίησης.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο