Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: -kαταραμένοι ποιητές-
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130613 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 -kαταραμένοι ποιητές-
 
Οι δάσκαλοι μας χάθηκαν απο φευγάτες μέρες
σαν αεράκια που δεν τ'ακούς μα λίγο την σκέψη
σου ακουμπούν και χάδι απλόχερα προσφέρουν.

Συνήθως ζωή σαν είχαν ερημική,μονάχα κάποια
εικόνα ζωηρή τον νου τους ξεσήκωνε σαν τα πανιά
ιστιοφόρων στους καιρούς και έτσι το ταξίδι έπαιρνε
πνοή.

Και πόσο τυχεροί να είμαστε που ο δρόμος τους
είχε στάσεις και στις δικές μας υπάρξεις.
Τα μάτια μας καθώς κοιτούν τα νιάτα τους,μάθημα
ωραίο και καθηλωτικό.

Οι δάσκαλοι μας αιώνιοι σύντροφοι που η μέθη
κατακτούσε,
με κρασιά,με αγέρες ή με ποιήματα,
ακόμα μ'έρωτες,θανάτους ή με αμαρτήματα, με
θλίψεις, χαρές ή και αρετές

Στα δάση τους χιλιάδες δέντρα και χώμα έτοιμο
για τη σπορά κάθε μας κήπου.

Στη μνήμη μας για πάντα να πλαγιάζουν σίγουρη
αγάπη σα βρίσκει η ψυχή τους.
Ελεύθεροι σαν τους ωκεανούς αγκαλιασμένοι όλοι
με τα κύματα ας ταξιδεύουμε χωρίς κανόνες και
δρόμους.

Όλοι οι ποιητές αυτόχειρες σαν γίνονται κληρονομιά
αφήνουν και πάντα θέλαν να μας πούν που πάνε
για να μείνουν.
Και εκεί θα απαγγέλουν στίχους γλυκούς ή πικρα-
μένους
και εκεί θα γράφουν ποιήματα για ζωντανούς ή
πεθαμένους,
όλοι εκείνοι οι καταραμένοι που έχουν τα χρόνια
της ζωής και δώσαν λόγο στις ζωές μας.

"Είμαστε εκείνοι που χωρίς δόξα θα φύγουμε,
όμως οι ήχοι και οι εικόνες,σαν θρόϊσμα φύλλων
στο μυαλό μας κατοικούν.Τροφή στις μέρες μας.
Θεατές σαν παραμείνουμε θα χορεύουν μονάχα
οι σκιές μας.
Αργά θα σβήνουν,μα ποτέ τους δεν θα φύγουν"


Αδαμόπουλος Ανδρέας



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αδαμόπουλος Ανδρέας
 
sofiagera
07-07-2010 @ 07:12
Οι δάσκαλοι μας αιώνιοι σύντροφοι που η μέθη
κατακτούσε,
με κρασιά,με αγέρες ή με ποιήματα,
ακόμα μ'έρωτες,θανάτους ή με αμαρτήματα, με
θλίψεις, χαρές ή και αρετές
::up.:: ::up.:: ::up.:: Πολύ ωραίο!!!!
elpidakwstopoulou
07-07-2010 @ 11:20
Ο Καρυωτάκης , η Πολυδούρη , ο Μπάυρον , ο Πόε και άλλοι που τους έγραψε ή τους ξέχασε η Ιστορία..
Ολοι μαζί όμως αποτελούσαν τη γενιά των καταραμένων ή ευλογημένων ποιητών !!!
Πέθαναν τρελοί , μόνοι, ξοφλημένοι και με διάφορες στάμπες κι όμως τόσο ωραίοι τόσο μεγάλοι !!!
Πολύ όμορφο Αντρέα !!!! την καλησπέρα μου !!!
iraklisv
07-07-2010 @ 11:37
Μ΄ άρεσε, ιδιαίτερο τον τρόπο ομολογώ και σπάνιο.
με του αυτόχειρα το τέλμα.

Μα ας μην λέμε πολλά.

Την καλησπέρα μου.
Celestia
07-07-2010 @ 15:05
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Ναταλία...
08-07-2010 @ 02:27
::up.:: ::yes.:: ::theos.::
Ευαγγελία vaggi 19
06-11-2011 @ 19:33
http://www.youtube.com/watch?v=nzYAaQv9WQ4&feature=channel_video_title
Ελεύθεροι σαν τους ωκεανούς αγκαλιασμένοι όλοι
με τα κύματα ας ταξιδεύουμε χωρίς κανόνες και
δρόμους. ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο