apelsini
08-07-2010 @ 14:04 | ::up.:: ::love.:: ::love.:: υπέροχο!οπως πάντα. | |
viki72
08-07-2010 @ 14:13 | Κι όταν η στέρησή σου
μου θερίζει τα σωθικά
Σαν το χταπόδι
καταβροχθίζω τα πλοκάμια μου...
Τι να ξεχωρίσω από μια μαγική "θαλασσινή ονειροπαγίδα";
::theos.:: ::theos.::
Καλό ξημέρωμα Γιάννη! | |
elsa98
08-07-2010 @ 14:22 | Σε βρίσκω στου βυθού τη λάσπη
Ψάχνοντας το ορφανό μαργαριτάρι
Τη μοναξιά έξω απ’ το κοχύλι της
Κολυμπάω με το κύμα
Και διαχέομαι σε γλυκιά προσμονή
Καθώς χάνω την ταυτότητά μου
Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!μαγευτικό ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Celestia
08-07-2010 @ 14:33 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
08-07-2010 @ 17:23 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Christa E.
08-07-2010 @ 18:26 | Σε βρίσκω στου βυθού τη λάσπη
Ψάχνοντας το ορφανό μαργαριτάρι
Τη μοναξιά έξω απ’ το κοχύλι της
Κολυμπάω με το κύμα
Και διαχέομαι σε γλυκιά προσμονή
Καθώς χάνω την ταυτότητά μου
Πολύ ωραία η συγκεκριμένη στροφή!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
08-07-2010 @ 19:44 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Αγνή
08-07-2010 @ 19:46 | Στο μάτι του χταποδιού
Ορέγομαι την εικόνα σου
θανάσιμα ερωτικός | |
giannis0911
08-07-2010 @ 22:07 | Και διαχέομαι σε γλυκιά προσμονή
Καθώς χάνω την ταυτότητά μου
Καλημέρα Γιάννη .. ::smile.:: ::yes.:: ::smile.:: | |
oneiropola
08-07-2010 @ 22:33 | Σε βρίσκω στου βυθού τη λάσπη
Ψάχνοντας το ορφανό μαργαριτάρι
Τη μοναξιά έξω απ’ το κοχύλι της
Κολυμπάω με το κύμα
Και διαχέομαι σε γλυκιά προσμονή
Καθώς χάνω την ταυτότητά μου
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την καλημερα μου Γιαννη!!! | |
kantadoros
08-07-2010 @ 23:28 | Μια γοργόνα παρασύρει τη φαντασία. Φαντασία είπα?... | |
μηχανοδηγος
08-07-2010 @ 23:30 | Μαγικό...Γιάννη...!!!!
::angel.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
09-07-2010 @ 00:19 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
sofiagera
09-07-2010 @ 03:42 | Σκορπίζεσαι στην άμμο
Σέρνεσαι στα βότσαλα
Που σμίλεψαν οι πόθοι
Αφήνοντας την αρμύρα σου
παρακαταθήκη ονείρου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Aριστοτεχνικά σμιλεμένο από έρωτα καταλύτη.....όλο | |
φραγκοσυριανος
09-07-2010 @ 08:18 | Στεφανωμένη με κομμάτια
φεγγαριού
Σκορπίζεσαι στην άμμο
Σέρνεσαι στα βότσαλα
Που σμίλεψαν οι πόθοι
Αφήνοντας την αρμύρα σου
παρακαταθήκη ονείρου
Και χάνεσαι ανάμεσα στα φύκια
Σε χιλιάδες όστρακα και αστερίες
Κι’ όταν η στέρηση σου
μου θερίζει τα σωθικά
Σαν το χταπόδι καταβροχθίζω
τα πλοκάμια μου
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Φερεκύδης
09-07-2010 @ 08:20 | Ψευδώνυμα τα όνειρα,
Με σέρνουν στους βυθούς
της παραπλάνησης
Μα όταν λάμπει το φεγγάρι
Στο μάτι του χταποδιού
Ορέγομαι την εικόνα σου
Και αρμέγω απ’ τις ρόγες σου
Το νέκταρ του ναρκισσισμού σου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Rannia . k
09-07-2010 @ 08:45 | Υπέροχο Γιάννη!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
χρηστος καραμανος
09-07-2010 @ 09:22 | Σε βρίσκω στου βυθού τη λάσπη
Ψάχνοντας το ορφανό μαργαριτάρι
Τη μοναξιά έξω απ’ το κοχύλι της
Κολυμπάω με το κύμα
Και διαχέομαι σε γλυκιά προσμονή
Καθώς χάνω την ταυτότητά μου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
elpidakwstopoulou
09-07-2010 @ 09:42 | Αφήνοντας την αρμύρα σου
παρακαταθήκη ονείρου
μπλεχτήκαμε μέσα στα κύματα στα όστρακα και τα φύκια κι ανακαλύψαμε το μαργατάρι της γραφής σου !!!!!
φανταστικό !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Pavlos Melas
09-07-2010 @ 10:23 | Σε βρίσκω στου βυθού τη λάσπη
Ψάχνοντας το ορφανό μαργαριτάρι
Τη μοναξιά έξω απ’ το κοχύλι της
Κολυμπάω με το κύμα
Και διαχέομαι σε γλυκιά προσμονή
Καθώς χάνω την ταυτότητά μου
| |
stixoplektis
09-07-2010 @ 14:55 |
Ψευδώνυμα τα όνειρα,
Με σέρνουν στους βυθούς
της παραπλάνησης
Μα όταν λάμπει το φεγγάρι
Στο μάτι του χταποδιού
Ορέγομαι την εικόνα σου
Και αρμέγω απ’ τις ρόγες σου
Το νέκταρ του ναρκισσισμού σου
πολύ καλόοοοό !!! | |
Nikos Krideras
10-07-2010 @ 23:12 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ελένη Σ.
13-07-2010 @ 11:25 | Έχει κάτι το ξέχωρο μες στο «κύμα» της η γραφή σου Γιάννη! | |
φλοισβος
06-08-2010 @ 03:36 | Γιάννη, γράφεις καταπληκτικά πραγματικά.. | |
Aνδρέας Lark
15-11-2010 @ 13:45 | '...και αρμέγω απ' τις ρώγες σου / το νέκταρ του ναρκισσισμού μου...'-αυτό είναι το κουκούτσι του έρωτα...
'...σαν το χταπόδι καταβροχθίζω τα πλοκάμια μου'-τέλεια παρομοίωση για να πει κάποιος για το 'μετά' της εγκατάλεψης στον έρωτα που μετράται σε απώλεια εγώ...(από πού τώρα να αρμέξω ναρκισσισμό)...
Αυτό είναι ένα ποίημα-ψυχολογικό δοκίμιο...κι απ' τα καλύτερα της ιστοσελίδας...για να γράψει κάποιος κάτι τέτοιο πρέπει νά 'χει δει μέσα του και να μην τό 'βαλε στα πόδια... | |
 |
