| |
Ένα χειροκρότημα σαχλό που σου τρυπάει τ'αυτια
νομίζουν οτι τον ποιητή θα ακούσουνε ξανά
χάθηκα μεσα στο φρικτό γέλιο των ανθρώπων
που μέσα στην ασχήμια τους, μιλούν με όλο τους τον πόνο
Κι εγώ μένω να κρατώ αυτά που έχουν αφήσει
μες το κόσμο των ποιητών το πιο γλυκό μεθύσι
θα πίνω στην αγάπη τους και θα τους τραγουδάω
τον όμορφο αγώνα τους πάντα θα προσκυνάω
Θα με περάσουν για τρελό, θα πουν πως τα 'χω χάσει
μα η αγάπη μου για τους ποιητές το μίσος μου (ίσως) θα κοπάσει
"Άχρηστα λόγια είναι αυτά που λες", κάποιοι θα πουνε
νομίζοντας πως αν τα πουν στον κόσμο μου θα μπούνε
Στον κόσμο μου τρέμουν να μπούνε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
