| |
ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ ΣΤΟΝ ΤΕΜΕΝΑ
Ήταν απ’ την αρχή στραβά
μα είπα θα ζήσω πιο κλεφτά.
Έκρυψα όλα τ΄ ακριβά
έβαλα μπρος τα δύσκολα
και άρχισα να αγωνίζομαι ξανά.
Ήμουνα μόνος στη ζωή,
είδα εσένα για κριτή
έκανα τόσα όνειρα,
μα εσύ κοιτούσες τα απλά
όταν η ουσία ήταν τόσο μακριά.
Ποια κορυφή να κατακτήσω
όταν δεν έχω τον αγκώνα
ν’ ακουμπήσω
δεν έχω εσένα να μου πεις
αξίζει να αγωνιστείς
έστω και δυο κορφές πιο κάτω
σταματήσω.
Ήταν στα πρώτα δύσκολα
δεν έμαθα στον τεμενά
δεν έμαθα στην πονηριά
για να κερδίζω πιο πολλά
μα βρήκα αντίθετη εσένα σ’ όλα αυτά.
Έκανα τόση υπομονή
-αφού δεν μου ‘μεινε ψυχή-
κι όταν αγνάντευα ψηλά
ένοιωθα σαν να με τραβά
πίσω στο χώμα η δική σου η ψευτιά.
Ποια κορυφή να κατακτήσω
όταν δεν έχω τον αγκώνα
ν’ ακουμπήσω
δεν έχω εσένα να μου πεις
αξίζει να αγωνιστείς
έστω και δυο κορφές πιο κάτω
σταματήσω.
ΔΕΜΕΤΖΗΣ Γεωργίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΚΡΙΚΟΙ ΧΡΥΣΟΙ" Copyright® 2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
