| |
στην Γ.Κ.
«Βλέπουμε πάντα τον καλύτερο δρόμο
που πρέπει ν' ακολουθήσουμε αλλά
παίρνουμε αυτόν στον οποίο
είμαστε συνηθισμένη»
P.C.
Της ψυχής σου τα νερά ταράζεις
Τα θολώνεις και χάνεται ο βυθός
Τι με κοιτάς; Μονάχη σου βουλιάζεις
Μάτια μου πέρασε σα πλοίο ο καιρός
Και δε μπάρκαρες μαζί του
Με χαμόγελα η μέρα σε μεθάει
Με τα ίδια χαμόγελα η νύχτα σε γελά
Θαρρείς άδικα η αγάπη σε ξεχνάει
Μύριες τη ξέχασες κι ας μη ζήταγε πολλά
Αρκετά τις έδωσες για να σ' αφήσει
Ξάφνου ξυπνάς και μένεις ταραγμένη
Κοιτάζεις γύρω σαστισμένα και θολά
Μα σαν αρχίζει η θύμηση να ξεμακραίνει
Χαμογελάς και ανασαίνεις πιο βαθιά
«Ευτυχώς άλλος ένας εφιάλτης»
Αθήνα, 9-9-01
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
