Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: η ομίχλη (μέρος πρώτο)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η ομίχλη (μέρος πρώτο)
 
Εκείνη η αργοκίνητη κουκίδα στο ραντάρ ,δεν ανησύχησε στην αρχή τους υπευθύνους του Ισραηλινού ναυτικού, παρα μόνο όταν άλλαξε πορεία και άρχισε να κινείται με κατεύθυνση προς την Γάζα,.
«Πάλι θα μας βάλουνε σε δουλειά οι ηλίθιοι ακτιβιστές» μονολόγησε ο καπετάνιος της κανονιοφόρου «Ααρών», καθώς ανόρεκτα έδινε την εντολή να σπεύσει κάποια τορπιλάκατος προς τα εκεί ,για να τους «πείσει» να σταματήσουν την πορεία τους.
Στη συνέχεια ενημέρωσε το αρχηγείο ναυτικού, καθησυχάζοντας τους, πως επρόκειτο για κάποιο βραδυκίνητο πλεούμενο, εύκολος στόχος για τα δικά τους πολεμικά μέσα .
Όμως φωνές πανικού από τον ασύρματο, τον υποχρέωσαν να θέσει την κανονιοφόρο σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού.
«Εξαφανίστηκε μέσα σε μια ομίχλη μπροστά στα μάτια μας… το ραντάρ μας δεν δείχνει το παραμικρό… οι ναύτες έχουνε πανικοβληθεί,,..αναμένω εντολές άμεσης απομάκρυνσης».
Δεν του είχε παρουσιαστεί κάτι παρόμοιο στην καριέρα του και έτσι μεταβίβασε μαγνητοφωνημένο το μήνυμα της τορπιλακάτου απ ευθείας στο υπουργείο εθνικής άμυνας.
«Θα αναλάβουνε τα ελικόπτερα, όπως και με τους ακτιβιστές Τούρκους, μην ανησυχείς» τον διαβεβαίωσαν οι άνωθεν, δίνοντας εντολή στην τορπιλάκατο, να παρακολουθεί από απόσταση ασφαλείας το αργοκίνητο πλοίο..
Στη συνέχεια ανέλαβαν τα ελικόπτερα να «συνετίσουν¨» τους άφρονες.

«Πλησιάζουμε στόχο, το βλέπουμε καθαρά», ακούστηκε απ τον ασύρματο του πρώτου ελικόπτερου που προσέγγισε το βραδυκίνητο πλοίο.
Πράγματι το φορτωμένο με κομάντος ελικόπτερο του Ισραηλινού ναυτικού στάθηκε ακριβώς πάνω από το θρασύτατο «εισβολέα», αναβοσβήνοντας τα φώτα του, ώστε να προσελκύσει την προσοχή κάποιου που θα βρισκόταν στο κατάστρωμα.
«Περιγράψτε το, με κάθε λεπτομέρεια !» διέταξε ο καπετάνιος της κανονιοφόρου..
Όμως δεν υπήρχε κανένας εκεί απάνω παρα μόνο απομεινάρια από σίδερα που κάποτε στήριζαν ξύλινους πάγκους. «Κατεβαίνουμε στη γέφυρα…» ..ακούστηκε απ τον ασύρματο του ελικόπτερου.
Επακολούθησε ησυχία. μέχρι που λυγμοί στον ασύρματο,πάγωσαν τους πάντες..
«Πάρτε μας από δώ…δεν υπάρχει ούτε καν τιμονιέρα..…όλα είναι σκουριασμένα και σκεπασμένα απο στρείδια…Θεέ μου ,διαλύεται το πάτωμα κάτω από το βάρος μας….»
Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν, ενώ στη συνέχεια νέκρωσαν τα πάντα ,καθώς η ομίχλη σκέπαζε ξανά το πλοίο.

συνεχίζεται



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ποιήματα-πεζά
      Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους !
 
monajia
29-08-2010 @ 01:33
KAΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΑΚΟ ΜΟΥ..ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
::up.:: ::theos.:: ::yes.::
curious
29-08-2010 @ 07:31
παρα πολυ ωραιο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο