Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: η ομίχλη (μέρος δεύτερο)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η ομίχλη (μέρος δεύτερο)
 
«Πρόσω ολοταχώς» διέταξε γεμάτος οργή ο καπετάνιος της κανονιοφόρου, βλέποντας την ομίχλη να κινείται προς το λιμάνι της Γάζας με απίστευτα μεγάλη ταχύτητα.«Θα τους δώσουμε ένα μάθημα τέτοιο, που δεν θ αμφισβητήσουν ξανά τα χωρικά μας ύδατα» ,είπε δίνοντας εντολή στο πλήρωμα των πυροβόλων να ρίξει δυο προειδοποιητικέ βολές.Όμως τα πυροβόλα δεν υπάκουσαν και άρχισαν να στριφογυρίζουν σαν τρελά πάνω στις βάσεις τους.«μα τον Ιαχβέ, αυτό είναι πρωτοφανές!» είπε, διατάζοντας τα ελικόπτερα να το πλήξουν με ρουκέτες αέρος-εδάφους,αλλά και σ αυτά βραχυκύκλωσαν τα πάντα.Απελπισμένος, κάλεσε την τορπιλάκατο για να τον παραλάβει, ώστε από κοντά να ελέγξει την κατάσταση.Πράγματι, δεν άργησαν πολύ να βρεθούν σε μικρή απόσταση απ την προβλήτα της Γάζας..Η ομίχλη σιγά,σιγά απομακρύνθηκε και το καράβι φάνηκε καθαρά να έχει δέσει ,ενώ πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί να το προυπαντήσει..Γυναίκες, παιδιά, ακόμα και γέροντες αποβιβάστηκαν,κουβαλώντας ο καθένας τους από ένα μικρό ή μεγάλο ξύλινο κιβώτιο.Εστίασε τα κιάλια του σ εκείνα τα κιβώτια, υποχρεώνοντας και τον κυβερνήτη της τορπιλακάτου να κάνει το ίδιο.«Είναι κιβώτια του ερυθρού σταυρού, μάλλον φάρμακα για τους Παλαιστίνιους.,όμως χωρίς την άδεια μας?απαράδεκτο!»Κατόπιν έδωσε διαταγή μέσα από τον ασύρματο ,να προσεγγίσει η κανονιοφόρος του και να κλείσει την έξοδο του λιμανιού ,ώστε να εγκλωβίσει εκείνο το πλοίο και να συλλάβει τους παραβάτες.

Πράγματι η κανονιοφόρος πήρε θέση κάθετα προς την είσοδο του λιμανιού, αναμένοντας την έξοδο του απ το λιμάνι.Ξαφνικά οργισμένες φωνές ακούστηκαν απ τον ασύρματο!..«καταραμένοι,ανοίξτε μας δρόμο, τελειώνει ο χρόνος μας..»Τα λόγια αυτά τον παραξένεψαν και έστρεψε ξανά τα κιάλια προς την προβλήτα.Τότε με τρόμο πρόσεξε τα ρούχα μικρών και μεγάλων. Ήταν ιδία μ εκείνα που φορούσαν οι έγκλειστοι συμπατριώτες του στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.Άρχισε να ξημερώνει και στο λιμάνι επικρατούσε ησυχία, καθώς όλα τα κιβώτια είχαν μεταφορτωθεί σε κάθε είδους οχήματα και με αλαλαγμούς τα πλήθη τα συνόδευαν στο κέντρο της πόλης. Ξαφνικά το πλοίο, άρχισε να ξεμυτίζει απ το λιμάνι με πορεία κατα πάνω τους.Πλησίαζε επικίνδυνα χωρίς ν ανακόψει ταχύτητα, ενώ ,δεκάδες μορφές ξεπρόβαλαν στην πλώρη και ένα μακρόσυρτο μοιρολόι σαν ανέμου βογγητό στοίχειωσε τις ψυχές. Το μόνο που πρόλαβαν να δουν, ήτανε οι άδειες κόχες στην θέση των ματιών τους, καθώς η ομίχλη σκέπασε ξανά το πλοίο. Κάποιοι παλιοί θυμούνται πως σ εκείνα τα νερά πριν πάρα πολλά χρόνια ,είχε βυθιστεί αύτανδρο,ένα πλοίο του ερυθρού σταυρού, που μετέφερε φάρμακα αλλά και επιζήσαντες Εβραίους από στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.

Μαράκος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ποιήματα-πεζά
      Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους !
 
στίχος
30-08-2010 @ 23:13
::angel.:: !!!
monajia
31-08-2010 @ 05:49
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΑΚΟ ΜΟΥ...ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...
curious
31-08-2010 @ 08:46
πολυ ωραιο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο