| |
Στα σκονισμένα βιβλία κοιμάται η γνώση
Σαν βάλεις τα δάχτυλά σου και τα ψηλαφίσεις
θα γεμίσεις Άνοιξη,
θ΄αρχίσεις να βλέπεις
χωρίς σύνορα, χωρίς αλυσίδες,
πέρ΄ απ΄τη φυλακισμένη ματιά σου,
πέρ΄ από τη Γη, πέρ΄ απ΄το Σύμπαν.
Πρόσεξε μόνο μη ματώσεις!
Καμιά φορά, μαζί με τα λουλούδια
φυτρώνουν και αγκάθια.
Έτσι, απρόσκλητα κι ανεπιθύμητα
σαν τα εφηβικά σου μπιμπίκια.
Σπάσε το θλιβερό τους απόστημα,
γύρνα επιδεικτικά την πλάτη
και συνέχισε τον ατελεύτητο δρόμο σου
στης γνώσης τ΄ άσπιλα λειβάδια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
