| |
Είναι τα χέρια της
π' άγκιζαν το κορμί μου
και 'γω τρεμάμενος να τρέμω
στην προσευχή μου
όταν το όνομα σού ζητάω απ'τό Θεό
Ήσουν εσύ πού άλλαξες
τις μέρες σε αιώνες
έκανες κι έφτιαξες λεπτά
να μοιάζουν όλα με τις ώρες
ήσουν εσύ πού άλλαξες
τις μέρες σε αιώνες
Και κάθε μέρα πού βραδιάζει
η βάρκα σού πιο μακριά
και 'γώ βυθιζόμαι στο πάτωμα
και στο νερό πού μου 'χες βάλει
Τίποτα δεν σου ζήταγα
ένα νερό κι ευχάριστώ
μα έσυ με έπνιξες με σκότωσες στο πάτωμα
και μ'άφησες να μένω εδώ
Κι ήσουν πού άλλαξες
τις μέρες σέ αιώνες
ο θάνατος άντι για λεπτά
σαν μιά χελώνα μες τις μπόρες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
