| |
| | Στυγνός φονιάς |  | | |
Μιας λυτρωμένης Άνοιξης, το αντίβαρό της χάθη
και ζυγιζόταν στο άπλωμα αρχαίας ζυγαριάς.....
Ε! από τότε στη ζωή, έκανε χίλια λάθη
και παραδόθη ανώδυνα, σε νύχτα ανημποριάς
Θρυμματισμένο τ’ όνειρο, σαν νικημένος άλτης
που αντί για βάθρο κοίταζε αγχόνη και θηλιά,
κι αντί να γίνει εραστής, έγινε εφιάλτης
που παραλύει τις νυχτιές, αγάπη κι αγκαλιά
Πέρασε στο ανιστόρητο, κι ακύρωσε το χνώτο
που έδινε στον Χειμώνα του, μια νότα ζεστασιάς,
τα θύματά του σκόρπιζε, απ’ τον Βοριά ως τον Νότο
για μια αφορμή ασήμαντη, για λόγια μιας βρισιάς
Φεγγάρια αποτρελάθηκαν, τ’ αστέρια δαγκωθήκαν
ποτέ τους δεν ξανάδανε τέτοιο θανατικό
κι από τ’ ασκιά οι άνεμοι, με απόγνωση λυθήκαν
να παρασύρουν τις κραυγές, σε ξένο Τροπικό
Η ορμήνια του Χειμώνα του….δεν άντεξε στο πέτο
και του ξαναζωγράφισε στο στήθος την πληγή,
θύμα του έγινε κι αυτός, με απόγνωσης στιλέτο
κι απ’ του Φθινόπωρου το φως, του Μάρτη βγαίνει η γη….
Μιας λυτρωμένης Άνοιξης το κύμα παραπαίει
πώς να ΄βρεις τους ορίζοντες, που πλάκωσε χιονιάς,
η ανημποριά στον έρωτα, τον «πέθανε» , τον «καίει»
κι έγινε δίχως να σκεφτεί, ο πιο στυγνός φονιάς!!!
13.09.2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
13-09-2010 @ 04:29 | ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΣΗ.........ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ,,,,,,,,,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | στίχος
13-09-2010 @ 04:31 |
Εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! σαν εγκώμιο ένα πράμα,τόσο ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | αντικλείδι
13-09-2010 @ 04:32 | ΜΠΡΑΒΟ σου , είναι και λίγο , ό,τι κανείς κι αν γράψει !!!!!!!!!!! ΑΨΟΓΟ !!!!!!!!!!! | | elpidakwstopoulou
13-09-2010 @ 04:43 | Μιας λυτρωμένης Άνοιξης το κύμα παραπαίει
πώς να ΄βρεις τους ορίζοντες, που πλάκωσε χιονιάς,
η ανημποριά στον έρωτα, τον «πέθανε» , τον «καίει»
κι έγινε δίχως να σκεφτεί, ο πιο στυγνός φονιάς!!!
ΕΞΟΧΟ !!!!!!!!!!!!!!::1255.::::1255.::::1255.:: | | peiraiotissa
13-09-2010 @ 04:58 | Ποιητής όχι....αστεία!!!!! ::hug.:: ::up.:: | | oneiropola
13-09-2010 @ 05:20 | Μιας λυτρωμένης Άνοιξης το κύμα παραπαίει
πώς να ΄βρεις τους ορίζοντες, που πλάκωσε χιονιάς,
η ανημποριά στον έρωτα, τον «πέθανε» , τον «καίει»
κι έγινε δίχως να σκεφτεί, ο πιο στυγνός φονιάς!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | iokasth
13-09-2010 @ 05:21 | Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ, mε την φιλη μας την peiraiotissa!
Νεφέλη. | | sofiagera
13-09-2010 @ 05:24 | Θρυμματισμένο τ’ όνειρο, σαν νικημένος άλτης
που αντί για βάθρο κοίταζε αγχόνη και θηλιά,
κι αντί να γίνει εραστής, έγινε εφιάλτης
που παραλύει τις νυχτιές, αγάπη κι αγκαλιά ::up.:: ::up.:: ::up.:: Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό!!!!!ό λ ο!!! | | idroxoos
13-09-2010 @ 06:09 | Μιας λυτρωμένης Άνοιξης το κύμα παραπαίει
πώς να ΄βρεις τους ορίζοντες, που πλάκωσε χιονιάς,
η ανημποριά στον έρωτα, τον «πέθανε» , τον «καίει»
κι έγινε δίχως να σκεφτεί, ο πιο στυγνός φονιάς!!!
::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | | φλοισβος
13-09-2010 @ 08:38 | Δεν υπάρχουν λόγια.... | | dante537
13-09-2010 @ 11:32 | ο πιο γλυκός άγγελος μπορεί να γίνει ο πιο φονικός δαίμονας κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες. ::yes.:: | | Nikos Krideras
13-09-2010 @ 12:28 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | ivikos
13-09-2010 @ 12:46 | στιχοφιλαράκια με τιμάτε.....
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό σας βράδυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::kiss.:: | | TAS
13-09-2010 @ 14:39 | ξέχειλοι στίχοι από συναίσθημα και εικόνες . . . Και το ειδικό βάρος ενός ivikou . . | | apelsini
14-09-2010 @ 01:36 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ωραιοτατο!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
