| |
| | Σε λένε Χριστίνα |  | | | Αφιερωμένο σε μία αγωνίστρια ψυχούλα που καταφέρνει και δαμάζει όλα όσα τρομάζουν εμάς... αφιερωμένο από καρδιάς στη Χριστίνα!!! | | |
Τόσα πρόσωπα γύρω μα όλα φαίνονται ίδια,
όμοιες σκόρπιες φιγούρες ως κι ο φόντος κοινός.
Τα στεγνώνουν τα χρόνια, τα κουράζει η συνήθεια…
οι ψυχές δεν αλλάζουν κι ας αλλάζει ο καιρός.
Μα εσύ διαφέρεις , σε λένε Χριστίνα,
το δικό σου το βλέμμα πλημμυρίζει χαρά,
που δαμάζεις τον πόνο και ας παλεύεις με ‘κείνα
που τρομάζουν τους άλλους σ’ όνειρα εφιαλτικά…
Κι αν τυχαίνει να κλαίω ενώ γύρω γελάνε,
κι αν μαγκώνουν οι λέξεις σα θηλιά το λαιμό,
σαν να θέλουν να βγουν μα ξανά να γυρνάνε,
τη δική σου τη σκέψη φέρνω και ηρεμώ…
Γιατί εσύ διαφέρεις , σε λένε Χριστίνα,
το δικό σου το βλέμμα πλημμυρίζει χαρά,
που δαμάζεις τον πόνο και ας παλεύεις με ‘κείνα
που τρομάζουν τους άλλους σ’ όνειρα εφιαλτικά…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | νέες ηλιαχτίδες μέσα από παλιά παράθυρα... | | | |
|
monajia
15-09-2010 @ 23:17 | Κι αν τυχαίνει να κλαίω ενώ γύρω γελάνε,
κι αν μαγκώνουν οι λέξεις σα θηλιά το λαιμό,
σαν να θέλουν να βγουν μα ξανά να γυρνάνε,
τη δική σου τη σκέψη φέρνω και ηρεμώ…
ΕΥΓΕ....... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | idroxoos
15-09-2010 @ 23:41 | ::yes.:: ::yes.:: | | Δέσποινα1971
16-09-2010 @ 00:17 | Κι αν τυχαίνει να κλαίω ενώ γύρω γελάνε,
κι αν μαγκώνουν οι λέξεις σα θηλιά το λαιμό,
σαν να θέλουν να βγουν μα ξανά να γυρνάνε,
τη δική σου τη σκέψη φέρνω και ηρεμώ
::up.:: ::up.:: | | prince philip
16-09-2010 @ 03:06 | καταπληκτικο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
