Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 στου δειλινου το γερμα
 
Μεσα στη γκριζα πολη περιπλανηθηκα
Και στα παλια τα στεκια μονος περπατησα
Ειδα και μια γνωστη μορφη να στεκεται μοναχη
μ’ένα κορμι σαν σταχυ.

σε παγκο ακουμπισμενη μ’ένα ραδιοφωνο
μοναχη τραγουδαει για καποιο αμαρτημα
κι ο κοσμος γυρω αδιαφορος της δινει κανα κερμα
στου δειλινου το γερμα.

πλησιασα κοντα της κι εκεινη σαστισε
ειδα μες την ματια της όλα τα τραυματα
του κοσμου τα παραλογα κι ολης της γης τα παθη
κανενας δεν θα μαθει.

ηρθε με την σειρα της, τσιγαρο ζητησε
κρατουσε και στο χερι ένα ξεροψωμο
οπως αυτό που ετρωγαν οι σκυλοι μες το δρομο
Θεε μου δεν εχεις νομο.

Στου δειλινου το γερμα εκανα ονειρα
Να σβησω αυτην την πολη με τα λασπονερα
Με της αυγης το ξυπνημα να ανοιξω μονοπατι
Στον ουρανο παλατι








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

δε με τρομάζει το τέρας ούτε κι ο άγγελός μου. ουτε το τελος του κοσμου. Με τρομαζεις εσυ.(Αλκινοος.
 
monajia
19-09-2010 @ 23:03
Στου δειλινου το γερμα εκανα ονειρα
Να σβησω αυτην την πολη με τα λασπονερα
Με της αυγης το ξυπνημα να ανοιξω μονοπατι
Στον ουρανο παλατι


::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
prince philip
20-09-2010 @ 00:41
σε παγκο ακουμπισμενη μ’ένα ραδιοφωνο
μοναχη τραγουδαει για καποιο αμαρτημα
κι ο κοσμος γυρω αδιαφορος της δινει κανα κερμα
στου δειλινου το γερμα.

προσκυνω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

καλημερουδια
TAS
20-09-2010 @ 01:12
Είσαι όαση . .
peiraiotissa
20-09-2010 @ 02:50
του κοσμου τα παραλογα κι ολης της γης τα παθη
κανενας δεν θα μαθει.

::hug.:: ::up.::
στίχος
20-09-2010 @ 04:22
::angel.:: ::sad.:: ::love.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
φλοισβος
20-09-2010 @ 07:46
Απλά υποκλίνομαι!!!
barboutsala
20-09-2010 @ 07:50
και ποιος (μπιπ) σε βρήκε να περιπλανιέσαι και σ' έφερε πίσω, ε;
Music_and_coffee
20-09-2010 @ 12:07
Είναι πολύ όμορφο, ευαίσθητο, γραμμένο μέσα από τη ματιά ενός ονειροπολου που θέλει ανθρωπιά και χρώμα στην γκρίζα πόλη του. Μπράβο σου!
letitbe
21-09-2010 @ 09:47
barboutsala κι υστερα ξυπνησα ::rol.::
ευχαριστω παιδες των στιχων !!!!!!!!
ALEXANDROS ELLHNAS
24-01-2014 @ 20:45
μη λείπεις, επέστρεψε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο