Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Απωθημενη χαρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130822 Τραγούδια, 269475 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απωθημενη χαρα
 
Ωσαν νεκρος να πορευτω , αναμεσα στους δολοφονους ,

σαν αγγελος εκδικητης , με το μισος στους ωμους ,

μαχαιρι φονικο να γενει η οργη ,

οργη δυο μετρα , κατω απο γη σκληρη ,

πιδακας υδατινος να ξεδιψαει την ψυχη .




Σ' οποιο βασιλειο της κολασης , της σκοτεινης κι αν περιπλανηθω ,

σ ' οποιο κι αν ειναι δωμα του ερεβους ,

παλι , κοντα σας θα γυρνω , με μισος ασβεστο ,

τον ιδρω σας , να πιω για πιομα .



Στα αιματα των τεκνων σας , σφαγια στην οργη μου ,

ουτε το πενθος σας , ανακουφιζει πια την υπαρξη μου .

Εκει που σημαδεψατε με το μαχαιρι ,

γκρεμος και ρεμα ν ' ανοιχτει παντοτινο ,

να ερχονται οι δαιμονες και οι αγγελοι ,

σωμα με σωμα να παλευουν ,

η ηττα του ενος , νικη στον αντιπαλο στρατο .




Αιωνια η καταρα να πλανιεται , μαυρη πιο μαυρη

κι απο συννεφο βαρυ , εκει να θαβει ,

για παντα να σταλαζει , σταγονες , σταλα την οργη .

Ο,τι εχω απωθημενο , κρισης αιωνιος δικαστης ,

για τους εχθρους το 'χω πλασμενο ,

για τους εχθρους τους καρδιακους , σ' αυτη τη γη .



Για καθε ωρα , καθε ημερα που χαραχτηκε

στον χρονο και στην ζηση σαν πληγη ,

να ' ρθει ο δικαστης της κρισης ,

το αντιτιμο να τους ζητησει ,

εκεινος που απ' τα πλουτη τους ,

δεν θα μεθυσει , ουτε θα εξαγοραστει .




Οι δημιοι , οι σαρκοβοροι , ακομη τριζουν τις τσουγκρανες ,

τις γυαλιστερες , ξεστρωνουν φυλλα κοιμισμενα ,

σε χωμα που νοτιζει και φτιαριζουν τους λακκους ,

τους ομορφα μετρημενους και τις κασες των θυματων , τις φτηνες .



Σε τετοιες κασες , ολοι θα συναντηθουμε ,

μπροσταρης , πρωτος θα συρω το χορο ,

στο δευτερο μου θανατο , πρωτος για σας ,

στα αληθεια , θ' ανταμωθουμε , τσιρκο πανηγυρης ,

σκιαχτρα , εγω κι ο φθονερος εχθρος .



Σφαγη των σφαγεων , τα ματια να χαρουνε

κι ας ειναι τελευταια , των στερνων χαρα .




Κι ουτε να δουν παρηγορια , ουτε ανακουφιση να βρουνε ,

εως με αιμα και μετανοια ειλικρινη ---πονου καρδιας---

να ξεκλειδωσουνε οι καταρες και μονο τοτε !

Οι αλυσιδες , της τιμωρου εκδικησης , για μενα της ολομαυρης χαρας .








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
26-09-2010 @ 06:15
::whist.:: ::whist.:: ::whist.::
BeL..
26-09-2010 @ 09:06
πολυ δυνατο.....
μπραβο σου.... ::yes.::
AETΟΣ
26-09-2010 @ 10:47
::yes.:: ::yes.:: ::smile.::
prince philip
27-09-2010 @ 02:23
χωρις λογια ...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
27-09-2010 @ 04:51
Για καθε ωρα , καθε ημερα που χαραχτηκε

στον χρονο και στην ζηση σαν πληγη ,

να ' ρθει ο δικαστης της κρισης ,

το αντιτιμο να τους ζητησει ,

εκεινος που απ' τα πλουτη τους ,

δεν θα μεθυσει , ουτε θα εξαγοραστει .

πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο