| |
τ' αστέρια βλέπουν το πόνο και πέφτουν,
στον ωκεανό περασμένων στιγμών,
φωτίζουν το κύμα και τρέφουν,
την τρικυμία των μπλε σου ματιών.
κρύβομαι στα φιλιά να χωρέσουν,
τα χρόνια που δεν άφησαν φως,
με αγάπη, πάντα προδίδουν,
με πόσο αίμα έχει κυλίσει ο καιρός.
πιο λυκόφως θα αντέξει τη φλόγα,
των δικών σου ματιών που με τρέφει,
έχει πάντα υγρασία πριν έρθεις,
είναι βράδυ περιμένω και βρέχει.
Μιλούν μεταξύ τους τ' αστέρια,
ποιο φως να φωτίσει μιαν καρδιά,
στάζει γλυκά η στέγη μα πέφτει,
στο κενό η μισή μου καρδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
