Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130998 Τραγούδια, 269510 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λεμονανθός
 
[B]Λεμονανθός[/B]

Έγειρα μες στη σιωπή απόψε την ψυχή μου
με’ σε ποτάμια άηχα, έριξα τη μιλιά μου,
ο σκούρος δρόμος τ’ ουρανού έκρυψε τη φυγή μου
κι’ η άπλαστη αστροφεγγιά, σκέπασε τη φωλιά μου.

Έγειρα μες στη σιγαλιά, λίγο να σου μιλήσω
κάτι μου λέει πως μ’ ακούς πάντα με δίχως λόγια
κι’ ότι την ώρα πού ‘ρχομαι για να σε συναντήσω
στήνουν η γη σου κι’ η ψυχή, ουράνια δρομολόγια.

Μύρισα χώμα της βροχής κι’ έκλεισα μες στα χέρια
λεμονανθού το άρωμα, πού ‘σταζε παρουσία
το πήρα και περπάτησα μες στ’ αδειανά λημέρια
και μύρωσα τ’ ανέφιχτο, μ’ ονείρου την ουσία





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
στίχος
06-10-2010 @ 00:56
Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.::
monajia
06-10-2010 @ 01:45
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ............
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
stixoplektis
06-10-2010 @ 04:40
Έγειρα μες στη σιωπή απόψε την ψυχή μου
με’ σε ποτάμια άηχα, έριξα τη μιλιά μου,
ο σκούρος δρόμος τ’ ουρανού έκρυψε τη φυγή μου
κι’ η άπλαστη αστροφεγγιά, σκέπασε τη φωλιά μου.

πολύ ωραίο μπράβο !!!
poetryf
06-10-2010 @ 05:12
πόσο μου αρέσει να σε διαβάζω...... ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα
06-10-2010 @ 08:48
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!! ::theos.::
elpidakwstopoulou
06-10-2010 @ 12:16
μοσχομύρισε ο λεμονανθός και τ' αρωμά του απλώθηκε ως πέρα
σε κείνους τους ουράνιους δρόμους που φωτίζουν τις διαδρομές ψυχής...η ομορφιά του μας μαγεύει Ελένη μου !!!!!!!!
Celestia
06-10-2010 @ 17:31
ΠΟΙΗΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Xωρολάτρης
07-10-2010 @ 12:34
Εχουν ένα παράξενο άρωμα οι λεμονανθοί αν το σκεφτείς Ελένη μου..έχουν κάτι από φευγάτη αντίληψη μιας σπάνιας σπιρτάδας..ή ισως από το απόγεμα της κάθε πόλης σαν γέρνει στην μεριά της φαντασίας για να αγγίξει την υπερευαίσθητη στιγμή μυρουδιάς αιωνίας..
Κι έχουν τόσους ανθούς η φωνή και τα λόγια σου σαν κι αυτούς που σου είπα!
φλοισβος
09-10-2010 @ 03:57
Εξαιρετικό πραγματικά!!!!!! Απόλαυση να σε διαβάζω....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο