Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Συννεφούλα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269409 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συννεφούλα
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Βράδυ αργά, μεσάνυχτα, «νησί» απολογισμού
και μια σελίδα ολόλευκη με ζήση
θα γεμίσει.
Πρώτη γραμμή: «Ω! χάραξε το μαύρο τ’ ουρανού!»
μα η τελευταία χώραγε μόνο μια λέξη:
«Θλίψη».

Πως... είναι μέρες που χωρούν ολόκληρη ζωή
και πως... ολάκερη ζωή: μια μέρα
τη σφραγίζει
πως... οι νυχτιές χαρίζουνε στα όνειρα πνοή
κι όταν να ζήσουν στέργονται: το φως να
τα γκρεμίζει

Εκεί στο γλυκοχάραμα, θέλησες να πετάξεις
και τα φτερά σου άνοιξες, κατάματα
στον ήλιο
ό,τι ο νους κι αν σκέπτεται... πάντα μετρούν οι πράξεις
γίναν εντός σου οι λογικές: θηράματα
σ’ εμφύλιο...

Μα βρήκες θάρρος κι έδωσες τιμόνι στην καρδιά
να σ’ οδηγήσει σε κορφές, απάτητες
για σένα
τι κι αν του άσπρου σύννεφου δεν είχες τα κλειδιά
πήγες ψυχή... χωρίς πλαστές ταυτότητες
και ψέμα.

Πολλά τα χρόνια, μια ζωή, να φτάσεις την κορφή
μα η συννεφούλα τρόμαξε, φοβήθηκε
τ’ αγιάζι,
πήρες τα χνάρια γυρισμού κι αυτής σβήσθ’ η μορφή
μα εσύ κοιτάς τον ουρανό, κάθε που
συννεφιάζει...[/font] [/color]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γυμνασμένα παραμύθια
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
αντικλείδι
12-10-2010 @ 14:23
Υπέροχο !!! Εύγε σου !!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.:: Κάθε ποίημα σου κι ένα Αριστούργημα !!!!!!!!!!!!
Δημιουργεί η κάθε στροφή, τέτοια έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη, που θα μπορούσε να αναλύει το βάθος .....................
elsa98
12-10-2010 @ 14:19
Πολλά τα χρόνια... μια ζωή... να φτάσεις στην κορφή
μα η συννεφούλα τρόμαξε, φοβήθηκε
τ’ αγιάζι,
πήρες τα χνάρια γυρισμού κι αυτής σβήσθ’ η μορφή
μα εσύ κοιτάς τον ουρανό, κάθε που
συννεφιάζει...

Όλο ένας πίνακας συναισθημάτων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
12-10-2010 @ 14:29
Πως... είναι μέρες που χωρούν ολόκληρη ζωή
και πως... ολάκερη ζωή: μια μέρα
τη σφραγίζει...............Χρήστο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!είσαι απίθανος...φιλιά ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
azoritis
12-10-2010 @ 14:32
με τιμόνι την καρδιά......
Δέσποινα1971
12-10-2010 @ 14:35
Πως... είναι μέρες που χωρούν ολόκληρη ζωή
και πως... ολάκερη ζωή: μια μέρα
υπέροχο!
::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
12-10-2010 @ 14:47
ό,τι ο νους κι αν σκέπτεται... πάντα μετρούν οι πράξεις
γίναν εντός σου οι λογικές: θηράματα
σ’ εμφύλιο...

αν και δεν μπορω να διαλέξω κομμάτι ....είναι όλο υπέροχο !!!! ::up.::
oneiropola
12-10-2010 @ 14:47
Μα βρήκες θάρρος κι έδωσες τιμόνι στην καρδιά
να σ’ οδηγήσει σε κορφές, απάτητες
γι σένα
τι κι αν του άσπρου σύννεφου δεν είχες τα κλειδιά
πήγες ψυχή... χωρίς πλαστές ταυτότητες
και ψέμα.

::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
12-10-2010 @ 16:36
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::up.:: ::yes.:: ::up.::
στίχος
12-10-2010 @ 19:36
::theos.:: ::love.:: ::angel.:: εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia
12-10-2010 @ 23:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μηχανοδηγος
13-10-2010 @ 00:26
Υπάρχεις....και γράφεις μαγικά...!!!!
::angel.:: ::blush.:: ::angel.::
φλοισβος
13-10-2010 @ 04:29
Απλά υποκλίνομαι!!!!!!
Ναταλία...
13-10-2010 @ 04:46

Πως... είναι μέρες που χωρούν ολόκληρη ζωή
και πως... ολάκερη ζωή: μια μέρα
τη σφραγίζει
πως... οι νυχτιές χαρίζουνε στα όνειρα πνοή
κι όταν να ζήσουν στέργονται: το φως να
τα γκρεμίζει

Πάρα πολύ μου άρεσε ::yes.:: ::theos.::
peiraiotissa
13-10-2010 @ 04:54
ό,τι ο νους κι αν σκέπτεται... πάντα μετρούν οι πράξεις
γίναν εντός σου οι λογικές: θηράματα
σ’ εμφύλιο...

Μ΄αρέσειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό απόγευμα Χρήστε.... ::hug.::
aggelos sigalas
13-10-2010 @ 06:51
ολάκερες ζωές μιά νύχτα τίς σφραγκίζει. ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΕΡΟΝΙΚΗ
13-10-2010 @ 07:34
τι κι αν του άσπρου σύννεφου δεν είχες τα κλειδιά
πήγες ψυχή... χωρίς πλαστές ταυτότητες
και ψέμα.
Με άγγιξε..τι άλλο να πω Υποκλίνομαι!!!!!!
Celestia
13-10-2010 @ 07:35
Πανεμορφο!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
adespotoi
13-10-2010 @ 08:02
αριστούργημα και κατανοητό. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Pavlos Melas
13-10-2010 @ 09:22
Πως... είναι μέρες που χωρούν ολόκληρη ζωή
και πως... ολάκερη ζωή: μια μέρα
τη σφραγίζει
πως... οι νυχτιές χαρίζουνε στα όνειρα πνοή
κι όταν να ζήσουν στέργονται: το φως να
τα γκρεμίζει
Καλησπέρα ΧΡΗΣΤΟ μαγικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ierografos
02-12-2012 @ 23:29
Μπράβο...
galanidoy
03-12-2012 @ 07:35
πανέμορφη γραφή.... ::up.:: ::yes.:: ::theos.::

καλημερα Χρήστο....
**Ηώς**
03-12-2012 @ 08:47
Πολλά τα χρόνια... μια ζωή... να φτάσεις την κορφή καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::smile.::
Μαυρομαντηλού
03-12-2012 @ 18:24
Μα βρήκες θάρρος κι έδωσες τιμόνι στην καρδιά
να σ’ οδηγήσει σε κορφές, απάτητες
για σένα
τι κι αν του άσπρου σύννεφου δεν είχες τα κλειδιά
πήγες ψυχή... χωρίς πλαστές ταυτότητες
και ψέμα.

ΑΔΙΚΗ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!
::1492.::::2480.::::4477.::
pennastregata
03-12-2012 @ 21:52
"...ό,τι ο νους κι αν σκέπτεται... πάντα μετρούν οι πράξεις..." (αλλά και οι παραλείψεις, κάποιες φορές..). Όμορφη επίγευση το γραπτό σου, σε μια ακόμη φρενήρη ημέρα!
Καλό βράδυ σε όλους!
ierapostolos
05-12-2012 @ 20:31
Αριστούργημα!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο