Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131729 Τραγούδια, 269675 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 βλεμμα σε καθρεφτισμα
 
Ασυνειδητα , χωρις ποτε να μετουσιωθει συνειδητα
η γνωση ταξιδευει απ' τα γεννοφασκια της , φυλακισμενη
Μια φωνη ομως σου ψιθυριζει παντα τα ιδια
Δικαστης κι ανακριτης ,αστυνομος και κατηγορος
της Εικασιας , που ντυμενη βεβαιοτητα
εξομολογειτε...
[I]Ειμαστε ατελη πλασματα
ζωντας την υλικη εκδηλωση του Πνευματος
της φωτιας που μας στοιχειωνει
και της αγαπης του ιδιου του εαυτου μας...[/I]
..........................................................................................
Ξεχωρα απ' ολες τις χαρες , το γελιο της Αγαπης
γιορτη της νιοτης , λευτερια , συνεθλιβε τον χρονο
στην ηρεμη ανασα της , πυροδοτει το γελιο σε μια εκρηξη ζωης
κι αλαφροανασταιναζεις
χαιδολογας τον ανεμο κι οσα απ' τ' αστερια κινδυνεψαν να συντριβουν
να τα προλαβεις ολα , να τα φιλησεις μοναχά , οσα μπορεσεις...

Μην σε φοβιζει μια φορα το συμπαν που σκιρταει
αρπισμα ειναι της ψυχης , που αποζητα να τεντωθει , ν΄αγγιξει
οσα δεν ειπωθηκαν ποτε , μ' αορατα πλανιουνται
γυρω απ΄το χειλος σου...

Το νεκταρ της Αληθειας σου , τρεφει τις σκιες του
σαν συγκολλα τον χρονο και τα χαμογελα , με λογικη
που κρυβει στο μανικι , παρεα με τα ενστικτα που εχει εκπαιδευσει μια χαρα
να μην σου αποκαλυψουνε , οτι για τον ιδιο , δεν υπαρχει Αληθεια...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
monajia
10-11-2010 @ 00:40
ΕΥΓΕ..............................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ελένη Σ.
10-11-2010 @ 01:40
Είναι ωσάν να ακούω το γέλιο της αγάπης, έτσι όπως ακριβώς το ζωγραφίζεις, σαν μια γιορτή της νιότης, σαν λευτεριά. Eίναι σαν να νοιώθω την ήρεμη ανάσα της.
Και πόσο ωραία ακούγεται Βασίλη αυτό το σκίρτημα του σύμπαντος, που ανασταίνει μέσα του το άρπισμα της ψυχής κι’ όλα αυτά που παντοτινά υπάρχουν κι’ ας μην ειπώθηκαν ποτέ! Υπέροχα λόγια, υπέροχα!
nikarios
10-11-2010 @ 03:57
{Ειμαστε ατελη πλασματα
ζωντας την υλικη εκδηλωση του Πνευματος
της φωτιας που μας στοιχειωνει
και της αγαπης του ιδιου του εαυτου μας...}

Για αυτό και ο δρόμος της προσπάθειας ατέλειωτος;;;
Για αυτό όμορφα συνεχίζεις

{Μην σε φοβιζει μια φορα το συμπαν που σκιρταει
αρπισμα ειναι της ψυχης , που αποζητα να τεντωθει , ν΄αγγιξει
οσα δεν ειπωθηκαν ποτε , μ' αορατα πλανιουνται
γυρω απ΄το χειλος σου...}
**Ηώς**
10-11-2010 @ 04:18
Μην σε φοβιζει μια φορα το συμπαν που σκιρταει
αρπισμα ειναι της ψυχης ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
στίχος
10-11-2010 @ 06:38
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο