Ένα παλιό στιχουργικό ντουέτο με την παλιά μου φίλη "utterly sweet".
Πόσες φωτιές ανάψαν απ'το πάθος μας
Πόσες ζωές μου έζησα κοντά σου
πόσα γιατί πνιγήκαν σ'ένα λάθος μας
τώρα αρκούμαι μόνο στη σκιά σου
[B]Μα δεν αξίζει για ένα λάθος να τελειώσουμε
αυτό που νιώσαμε δε θα το ξανανιώσουμε
είναι η αγάπη μας γυαλί που έχει ραγίσει
μα ας ορκιστούμε ότι θα ξανακολλήσει
Μα δεν αξίζει για ένα λάθος να τελειώσουμε
δεν είναι αργά τον έρωτά μας για να σώσουμε
είναι οι καρδιές μας δυο καράβια τσακισμένα
μα ας το παλέψουμε για σένα και για μένα[/B]
Πόσο πολύ ερωτεύτηκα τα χέρια σου
σαν έτρεμα την ώρα που μ'αγγίζαν
με χωρισμούς κρατώντας για μαχαίρια σου
πόσους θανάτους μέσα μου σκορπίζαν
