Γεννήσανε τον άνεμο χαρά, πνοή, και γνώση
Ταξίδι στο παράλογο και φοβερό στην όψη
Μ' άρεσε που τα λέγαμε έστω και λίγο χύμα
Σ' άρεσε που βαδίζαμε ΄κει δίπλα στο κύμα
Μου 'λεγες πάντα θα είμαι εδώ για ΄σένα ζω και υπάρχω
Σου 'λεγα δε θα θυμάσαι τίποτα μετά που θα ξανάρθω
Παντρέψανε τον άνεμο ευχές χαρά και τύχη
Βίο ανθόσπαρτο λοιπόν με μία μαύρη νύφη
Γλυκόλογα και αγκαλιές τα είχα τότε όλα
Αυτά που σιχαινόμουνα που τα μισώ και τώρα
Βλέπεις δεν είμαι ηθοποιός με μακιγιάζ και ρολό
Γουστάρω να είμαι ο εαυτός μου αυτός απλά και μόνο
Κηδέψανε τον άνεμο πόνος σιωπή και θλίψη
Πάνω σ'ενα άσπρο άλογο ποτέ δε θα γυρίσει.
