| |
| | Στο αυτοκίνητο |  | | | Το προσέξατε ποτέ;;; | | |
Στο αυτοκίνητο...
Κυκλοφοριακό κομφούζιο και σήμερα στο διαδύκτιο.
Αμέτρητες ψυχές σκοτώνουν την ανία τους στο πληκτρολόγιο,
ψάχνοντας θαρρώ διέξοδο απ’την καθημερινότητα.
Και κάπου εκεί, στο ψάξιμο, χάνονται...
Το πήρα απόφαση.
Θα βγω μια βόλτα σήμερα!
Δεν αντέχουν άλλο την οθόνη τα μάτια μου.
Τσάντα, κλειδιά, αυτοκίνητο.
Φεύγω!
Οι δρόμοι στεγνοί, δεν έχει βρέξει κι είναι Νοέμβρης.
Τα δέντρα σκονισμένα, στήλες ξεβαμμένου πράσινου.
Τα αυτοκίνητα καταδικασμένα στο συνεχές πήγαινε-έλα τους
παρελαύνουν απτόητα.
Μα οι άνθρωποι, άλλο οι άνθρωποι...
Εκεί σ’ ένα δρόμο, σ’ ένα αυτοκίνητο, μαθαίνεις πολλά για τους ανθρώπους.
Μοιράζεσαι ,άθελα σου, με τους αγνώστους συναισθήματα και σκέψεις.
Μια κυρία χτυπάει νευρικά τα δάκτυλα της στο τιμόνι ,συνοφρυωμένη.
Κάπου βιάζεται να πάει κι έχει αργήσει;
Ένας νεαρός λίγο πιο κάτω έχει δυνατά τη μουσική και τραγουδάει.
Χαρούμενος που ξεκίνησε καλά η μέρα του; Που ερωτεύτηκε;
Εντελώς χαλαρός ένας κύριος γέρνει πίσω στη θέση του περιμένοντας το φανάρι.
Όλα θα πηγαίνουν καλά στη ζωή του, όπως ακριβώς τα σχεδίασε;
Ένα κορίτσι γύρω στα είκοσι, τρώει τα νύχια του
κοιτώντας σκεφτικό την ουρά μπροστά του.
Άραγε είχε εξεταστική και περιμένει τα αποτελέσματα σε λίγες ώρες;
Κάποιος άλλος ακουμπάει το κεφάλι του στο τζάμι χαμένος στις σκέψεις του.
Απ’το ραδιόφωνο ακούγεται ένα τραγούδι του Πάριου :
‘Θα σε θυμηθώ, όπως θέλω εγώ...με τα μάτια κλαμένα,
με τα μάτια κλαμένα,μόνο για μένα...’
Καταδικασμένος σε μια αδιέξοδη αγάπη;
Αγχωμένος ένας παππούς κοιτάει τρεις φορές δεξιά αριστερά
πριν διασταυρώσει ένα σταυροδρόμι.
Να σκέφτεται πόσος χρόνος του μένει πριν του στερήσουν την άδεια;
Μια άλλη κυρία με μαύρα γυαλιά καπνίζει μανιωδώς πηγαίνοντας
με σαράντα χιλιομέτρα. Το όριο είναι εξήντα.
Την περιμένει κάποιος βίαιος σύζυγος στο σπίτι;
Να μην θέλει να φτάσει στον προορισμό της;
Ένας κύριος τρυπάει με το βλέμμα του το τιμόνι.
Ακουμπάει το χέρι στο ανοιχτό παράθυρο για να στηρίξει το κεφάλι του.
Να έμαθε πως πάσχει απο μια ασθένεια; Να σκέφτεται τι θα κάνει;
Ένα ζευγάρι μιλάει έντονα κουνώντας μια ο ένας μια ο άλλος τα χέρια του.
Μια αγάπη που μετατράπηκε σε συνήθεια, μετά σε ανία, μετά σε μίσος ;
Ένα άλλο ζευγάρι δεν σταματά να χαϊδεύει ο ένας τον άλλο
και να κοιτιέται στα μάτια με λατρεία.
Ερωτεύθηκαν πρόσφατα; Ή ένας έρωτας που κρατάει χρόνια;
Μια αποκάλυψη οι άνθρωποι στα αυτοκίνητα τους.
Προστατευμένοι ,νομίζουν, στο εμβαδόν ενός ορθογώνιου με ρόδες.
Κλεισμένοι , απελπισμένα, στον μικρόκοσμο τους, αφήνουν τους άλλους απ’ έξω.
Μα αν κοιτάξεις προσεκτικά, βλέπεις τα κρυμένα μυστικά τους.
Αν αποκωδικοποιήσεις τις εκφράσεις, τις κινήσεις, τα βλέμματα, τότε τα βλέπεις όλα!
Αν κοιτάξεις προσεκτικά θα το δεις καθαρά.
Ή θα νομίσεις πως είδες τουλάχιστον...
Οι άνθρωποι είναι μια αποκάλυψη στα αυτοκίνητα τους.
Κάποιος με κοιτάει απ’ το μπροστινό καθρεφτάκι του.
Τί να έχει δει σε μένα άραγε;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μου γνεφ' η καρδιά, πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι... | | | |
|
monajia
19-11-2010 @ 03:53 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ................................
::xmas.:: ::xmas.:: ::xmas.:: | | Nikitas...
19-11-2010 @ 04:04 | πολυ ομορφο | | Nikos Krideras
19-11-2010 @ 04:10 | Τό λαστιχό σου κλαταρισμένο ::kiss.:: ::kiss.:: ::clown.:: | | ALIROS
19-11-2010 @ 04:25 | Κάποιος με κοιτάει απ’ το μπροστινό καθρεφτάκι του.
Τί να έχει δει σε μένα άραγε;
::up.:: ::up.:: | | Dimitri Favvas
19-11-2010 @ 13:32 | Ήμαστε στη Βραζιλία μετανάστες και ήταν οι πρώτες μας μέρες εκεί. Περπατούσαμε, η παρέα μου στους δρόμους του Σαν Πάολο και σχολιάζαμε και ενίοτε ακολουθούσαμε για λίγο ιδιόμορφους τύπους με δικά μας (Ελληνικής νοοτροπίας) κριτήρια. Τα αυτοκίνητα τότε ήταν λίγα και είδος πολυτελείας. Τι μου θύμησες σήμερα!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | GRHGORHS K
17-09-2013 @ 09:55 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
