| |
| | Παραμονεύεις |  | | | Για έναν πολύ δικό μου άνθρωπο...Να 'σαι καλά Ειρήνη μου... | | |
Σε έχω,δεν σ'έχω,
δεν ξέρω πια...
Δεν θέλω ν'αντέχω,
τον έρωτα...
Ασφάλεια,μου φτάνει πια...
Κι όχι ο πόνος,τέρμα ο πόνος...
Παραμονεύεις,στα όνειρα κρυφά,
τον εφιάλτη,τον σβήνω μαγικά.
Θέλω τα χείλη,να δίνουν σιγουριά
κι όχι φεγγάρια κι ανούσια φιλιά.
Ξαπλώνω,σε νιώθω,
εδώ κοντά...
Φοβάμαι στον πόθο,
τα ψέματα...
Ασφάλεια,μου αξίζει πια...
Κι όχι ο πόνος,τέρμα ο πόνος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | | | |
|
ΝΙΚΟΣ P
29-11-2010 @ 00:53 | ::up.:: | | monajia
29-11-2010 @ 00:55 | Ξαπλώνω,σε νιώθω,
εδώ κοντά...
Φοβάμαι στον πόθο,
τα ψέματα...
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Ναταλία...
29-11-2010 @ 03:06 | ::up.:: ::up.:: | | Aνδρέας Lark
29-11-2010 @ 10:39 | Τί 'ν' αυτό που το λένε αγάπη, τί 'ν' αυτό, τί 'ν' αυτό; | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
