| |
[align=center]Πέρασα από κοντά με την γνώση της απόστασης
πολλά τα χρόνια
γεμάτα με περιπέτειες και γεύσεις
Ο δρόμος παραμένει γνώριμος
όπως ήθελα να τον βλέπω
Περίεργος θεατής αυτού που έζησα
σαν κάποιος να έριξε το παρελθόν στην τηλεόραση
αθέατος για κάποιους
αδιάφορος για άλλους
Μόνο δικό μου το προνόμιο
βλέπω το δρόμο να διαβαίνει τα χρόνια
όπως κάνουν οι εποχές του ανθρώπου
Μικρές κουκίδες της θύμησης παραμένει το χτες
πυγολαμπίδες που επιμένουν να ταράζουν το σκοτάδι
Τα παιδικά γέλια ακούγονται απόμακρα
σαν εκείνη τη γυναίκα που έσβησε την αντοχή της μνήμης
Η μπάλα των παιδιών κυλάει στον κατήφορο της νιότης
ανεπίστρεπτες εικόνες από το δρόμο
Οι περισσότεροι αναχώρησαν απρόσμενα
Είναι καιρός να καταλάβω ότι μεγάλωσα
και ο δρόμος μια γλυκιά ανάμνηση
γιατί ο χρόνος γαληνεύει τις θύμησες
Το καλύτερο φάρμακο στην σκληρότητα του παρόντος
βάλσαμο στο καρφί που ματώνει τα βιώματα
ουράνιο τόξο που εμφανίζεται μετά από την καταιγίδα
ηλιοβασίλεμα που τρέφει τους έρωτες
χάραμα που ανοίγει την αυλαία στο μέλλον[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
