monajia
09-01-2011 @ 13:47 |
Θυμάμαι κάποιες Κυριακές ηλιολουσμένες
Κι ένα παιδί σ’ ένα δωμάτιο να γράφει
Όσα ο νους μου δεν χωρά τα παραγράφει
Σκόρπια χαρτιά σαν συνοικίες γκρεμισμένες…
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
mila moy
09-01-2011 @ 14:01 | Ψάχνω στο χάρτη των προγόνων μου τα άνθη
Όλου του κόσμου την ομίχλη να διαλύσω
Να δώσω μια και το παρόν μου να σκορπίσω
Να ξαναζήσω απ’ την αρχή τα ίδια λάθη
Κι ας λένε κάποιοι πως το τέλος θα πληρώσω
Και πως μια μέρα θα ζητάω τη μετάνοια
Εγώ τα χρόνια μου τα ζω με περηφάνια
Κι έχω προλάβει τις αλήθειες μου να σώσω…
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ALIROS
09-01-2011 @ 14:07 | Έτσι κι αλλιώς όλα ο χρόνος τα αλλάζει
Δεν γεννηθήκαμε ποτέ μας δολοφόνοι
Λίγο κρατήσαμε της μοίρας το τιμόνι
Κι άρχισε τότε η ψυχή μας να τρομάζει
Δεν με χωράνε πια οι νύχτες μου φοβάμαι
Σαν καρφωμένος με τα μάτια στο ταβάνι
Ένας βραχνάς και μία σκέψη για χαρμάνι
Κι ύστερα πάλι μες τον ύπνο μου κοιμάμαι… ::up.:: ::up.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-01-2011 @ 14:23 | Υποκλίνομαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
stigmi
09-01-2011 @ 15:13 | Κάποιες φορές ανοίγω βλέφαρο στον ύπνο...πρωτοτυπο και
Πολυ πολυ καλο Κωστη!!! | |
grampsas
09-01-2011 @ 16:26 | ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! | |
 |
