Γιώργος_Κ
09-01-2011 @ 16:00 |
«πάρε με αγκαλιά κι έλα πάμε πιο μακριά
κι απ’ τ’ αστέρια ακόμα πιο ψηλά
πάρε με αγκαλιά, κράτησέ με τρυφερά
να ‘βγουν τα όνειρά μας όλα αληθινά
ο,τι επιθυμείς δικό σου, θα στο φέρνω εγώ
φτάνει να ‘μαι ο άνθρωπός σου, άσε με να σ’ αγαπώ...»
http://www.youtube.com/watch?v=DtCeq9ZC0GQ
αυτοί οι δυο αγαπιόντουσαν ....
αλλά μέσα στον «έρημο σταθμό» πλάκωσε μαυρίλα και ξεχάστηκαν
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=87057
«τή μνήμη, μάτια μου, δέν σβήνεις ὅταν θές
σέ σβήνει ἐκείνη μέ τή μία, ὅταν θελήσει
ὅταν τό βάρος τῆς κανείς δέ θά κρατήσει
μή μέ ρωτήσεις νά σού πῶ, ἔχω εἰσιτήριο διπλό
ἁπλά δέν ἔχω προορισμό καί δέν ὑπάρχω γιά κανέναν
- ἄν θέλεις ἔλα. Κρατῶ μία θέση καί γιά σένα»
http://www.youtube.com/watch?v=8PYDaFqxfu4
και για επιμύθιο: «το όνομά μου είναι μνήμη»
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=134437
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=144832
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
καληνύχτα σας! :)
| |
Aνδρέας Lark
09-01-2011 @ 16:18 | Το όλο format δείχνει ενδιαφέρον που παραμένει...άρα υπάρχει τουλάχιστον ευγένεια συναισθημάτων στο μετά...! | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-01-2011 @ 16:29 | Να μείνεις
μια γλυκόπικρη ανάμνηση
- θέλω -
ένα κάτι
που ξετρέλανε τη νιότη μου
και τίποτα παραπάνω..
Άλλωστε
εκεί ζεις τώρα πια
...στην ανάμνηση!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: Γιώργο............ | |
Γιώργος_Κ
09-01-2011 @ 16:55 | Το όνομά μου είναι μνήμη
.by Γιώργος Κόκκινος
Δευτέρα, 25 Οκτωβρίου 2010 στις 10:19 μ.μ. .
το μισώ αυτό το αλλεπάλληλο συναίσθημα, να πιάνω το μολύβι και να γράφω
κάθε φορά να γράφω γι’ αυτά που έζησα κι όχι που ζούμε
για σένα, εμένα, για όλους εκείνους που αγάπησαν παράφορα και πόνεσαν
ή εκείνους που χαθήκανε στου έρωτα τη μάχη κι εξαφανίστηκαν με μιας σα να μην έγιναν ποτέ τους εραστές
νιώθω ακόμα την ψυχή σου να την κουβαλάει αυτό το αμάξι, δίπλα μου
αισθάνομαι πως θα ανοίξεις ξαφνικά χαμογελαστή την πόρτα να καθίσεις στη θέση του συνοδηγού κι εγώ θα κατεβάσω το παράθυρο να κάνω ένα τσιγάρο, να μιλήσουμε
όλα νωπά, γεμάτα υγρασία και χνώτα
τραύματα, εμπειρίες, εικόνες, λέξεις περίεργες, εγωισμοί, κρυφά απωθημένα, φαντασιώσεις, μνήμες αναντικατάστατες και σκέψεις που πήραν τη μορφή των λέξεων και ακούστηκαν, ενώ θα έπρεπε να είχαν μείνει σκέψεις...
ν’ ακούγονται μόνο τα βογγητά της ερωτικής έξαψης, εκεί στην πρώτη διασταύρωση δίπλα στο mall στο χωράφι με τις παπαρούνες, απέναντι απ’ την πολυκατοικία που κάθε τρεις και λίγο ανοιγόκλειναν τα φώτα κι εμείς τρομάζαμε, ενώ τα τζάμια είχαν ιδρώσει απ’ τις ανάσες μας ... κι έπειτα ν’ ανάβω τσιγάρο και να σου λέω “σ’ αγαπώ”
έτσι θα ‘πρεπε να’ ναι
γιατί στην ίδια θέση σήμερα, κοιτάζω θεατής τα γεγονότα των αναμνήσεων και θλίβομαι και ρωτάω τον εαυτό μου, μιας και δεν έχω κάποιον άλλο για να ρωτήσω
μα που πήγε τόση αγάπη, άνοιξε η Γη και την κατάπιε σε μια νύχτα; που πήγε;
ή χάθηκε μέσα στη φόρα των λέξεων και του εγωισμού, νύχτες με πανσέληνο;
πληγώθηκα και πόνεσα πολύ γι’ αυτή τη ριμάδα την αγάπη και γι’ αυτήν έκλαψα
που χάλασε ή που άργησε να βρει τον προορισμό της ή που έχασε το δρόμο της λίγο πιο έξω απ’ το mall και παραστράτησε ... αυτά μου μείναν να θυμάμαι...
γιώργος_κ
| |
idroxoos
09-01-2011 @ 17:02 | οι αναμνήσεις μας....είναι η ζωή μας Γιώργο!!!!!!
πολύ όμορφο...!!!!!! ::yes.:: ::up.:: ::wink.:: | |
φλοισβος
09-01-2011 @ 18:11 | ::love.:: ::up.:: ::love.:: | |
monajia
09-01-2011 @ 20:13 | ΤΕΛΕΙΟ...............................
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
stigmi
10-01-2011 @ 01:32 | Καλε μου φιλε χαμογελα μια καινουρια μερα ξεκινα... ακου την στιγμουλα! | |
barboutsala
10-01-2011 @ 02:06 | άμα μείνω στου παπάγου πειράζει; | |
Ναταλία...
10-01-2011 @ 03:03 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Βαγγελιτσα-Λιτσα
21-03-2013 @ 00:33 | 1255 | |
 |
